บทละครโทรทัศน์ เถียนมีมี่ รักเธอชั่วนิรันดร์ ตอนที่ 16 หน้า 2
ที่บ้านของเสี่ยกำพล เสี่ยกำพลทรุดตัวลงนั่งตรงข้ามเชิด ซึ่งมีสีหน้าค่อนข้างเครียด "ยังหานางเอกไม่ได้......ก็ยังทำอะไรไม่ได้"
เชิดถอนหายใจ"ใช่ครับ...บทก็ยังไม่เรียบร้อยด้วย...เหมือนจะติดขัดไปหมด"
"แต่ก็ได้พระเอกแล้วนี่...เอาน่ะ ใจเย็น...มองเรื่องดีๆ ไว้....จะได้ไม่เครียด"
"ครับ..."
"ฟังข่าวดีหน่อยมั้ย..."
"ข่าวอะไรครับ...เสี่ยจะแนะนำนางเอกให้ผมเหรอครับ"
"ชั้นจะไปแนะนำใคร...เรื่องนี้ชั้นไม่ยุ่งหรอก...ชั้นนัดมิสเตอร์เรย์มอนด์ได้แล้วต้นเดือนหน้าเราไปเซี่ยงไฮ้กัน..."
"เหรอครับ..."
"งานนี้.....มีโอกาสที่มิสเตอร์เรย์มอนด์จะร่วมทุนกับเรา 90% เลยน่ะ"
"ถ้าอย่างนั้นผมคงต้องเร่งมือแล้ว"
“ใช่...อย่างน้อยเราต้องมีอะไรไปคุยกับเค้ามั่ง...นายเตรียมเรื่องย่อ นักแสดงเท่าที่มี...รายละเอียดอื่นๆ ไปด้วย"
"ครับผม..."
"จะพาใครไปด้วยมั้ย"
"คงไม่ครับ...ผมไปคนเดียว...แล้วเสี่ยล่ะครับ"
ที่บ้านพักนักร้องพาราไดซ์ ฝ้าย แนนซี่ และพลอย นั่งรวมกลุ่มกินส้มตำ กินไปคุยกันไป
"แกว่าแปลกมั้ยวะ...นังแนน...นังพลอย" ฝ้ายเอ่ยถามความเห็นเพื่อนๆ
"เรื่องอะไร..." แนนซี่สงสัย
“เรื่องนังหมิงแน่ๆเลย...ใช่มั้ย" พลอยเดา
ฝ้ายระแวง "เออ...พักเนี้ยนังหมิงมันไม่ค่อยหาเรื่องถิงถิงเลย...ดูมันสงบแปลกๆ"
แนนซี่คิดๆ "จริง...ชั้นว่ามันต้องมีแผนอะไรแน่ๆ"
พลอยแย้ง "แผนอะไรของมัน...นิ่งมาเป็นเดือนแล้ว...นังหมิงมันไม่ใจเย็นขนาดนั้นหรอก"
"ก็ไม่แน่นะ...ชั้นเห็นมันชอบไปคุยกับถิงถิง...มันคงไปกล่อมอะไรถิงถิง" ฝ้ายเอ่ยอย่างไม่ไว้ใจ
"ชั้นว่าถ้าอยากรู้...ต้องไปถามถิงถิง" พลอยเสนอ
แนนซี่ท้วง "ถามถิงไปก็ไม่รู้เรื่องหรอก..ชั้นว่าต้องไปถามนังหมิงให้มันรู้ไปเลย...ว่าทำแบบนี้ทำไม"
อีกมุมในบ้านพักนักร้อง หมิงเซียนเล่าให้ลินจงฟังอย่างรู้สึกว่าตัวเองเก่งและฉลาด "ชั้นถึงต้องใจเย็น ค่อยๆ ตะล่อมนังถิงถิงยังไงล่ะ...ถ้าไปทำร้ายใส่มัน...มันก็อาจจะต่อต้าน แข็งขืน ไม่ฟังชั้น"
"แล้วคิดว่าพูดดี ทำดีกับมัน...มันจะเชื่อเหรอ" ลินจงย้อนถาม
"โอย...เจ๊...ไม่เคยได้ยินเหรอ...ที่เค้าบอกว่า น้ำร้อนปลาเป็น น้ำเย็นปลาตายน่ะ"