บทละครโทรทัศน์ เถียนมีมี่ รักเธอชั่วนิรันดร์ ตอนที่ 23 หน้า 2

“คะ..." ถิงถิงหันมามอง

“เฮียบอกถิงรึยังว่า วันนี้ถิงสวยมากนะ..."

“ขอบคุณค่ะ..." ถิงถิงพูดจบก็หมุนตัวเดินไป

เสี่ยกำพลมองตามยิ้มนิดๆ แล้วเดินไปอีกทาง

ถิงถิงก้าวขึ้นบันไดไปเพื่อจะเข้าห้องน้ำ หญิงสาวก็รู้สึกว่ามีมือหนึ่งดึงตัวไว้ ถิงถิงตกใจแต่ร้องให้คนช่วยไม่ทัน เมื่อถิงถิงหมุนตัวหันมาเห็นเอกภพ ถิงถิงตกตะลึง ไม่คิดว่าจะมาเจอเอกภพที่นี่ “คุณเอก..."

“ถิงถิง..." เอกภพมองถิงถิง ก่อนจะดึงถิงถิงเข้ามากอดแนบแน่น เหมือนได้ของรักคืน ถิงถิงรับรู้ถึงความอบอุ่นจากอ้อมกอดของเอกภพ จนอดเผลอใจกอดตอบไม่ได้ "ผมอยากหยุดเวลาไว้ตรงนี้...หยุดไว้ที่นี่จริงๆ"

ถิงถิงเริ่มรู้สึกตัว ขยับตัวออกห่าง “คุณมาได้ยังไง...คุณมาทำอะไรที่นี่"

“ผมมาหาคุณ...ผมมาตามหาคุณ...ไม่น่าเชื่อนะถิงถิง...ที่เมืองจีนกว้างใหญ่ไพศาล แต่ผมก็หาคุณจนเจอ"

“ตามหาชั้น...ตามหาทำไมคะ...ครั้งสุดท้ายที่เราเจอกัน...คุณโกรธชั้นมาก...มากจนชั้นคิดว่าเราคงไม่ได้เจอกันอีกแล้ว..."

"พูดความจริงกับผมได้มั้ย ถิงถิง...อย่าให้ผมเข้าใจคุณผิดไปจนตายเลย เพราะถ้าเป็นอย่างนั้น...ผมคงทุกข์ใจไปทั้งชีวิต"

“พูดความจริงตอนนี้ มันก็ไม่มีประโยชน์อะไรแล้วล่ะค่ะ...ทุกอย่างมันผ่านไปแล้ว คุณแต่งงานมีครอบครัวแล้วทุกอย่างมันผ่านไปหมดแล้วค่ะ..."

"ไม่...ถิงถิง...เราต้องให้โอกาสความรักของเรานะ...เรารู้เท่าๆ กันว่า เรารักกันมากแค่ไหน"

ถิงถิงมองเอกภพนิ่ง รู้สึกว่าสิ่งที่เอกภพพูดเป็นความจริง

นักข่าวถ่ายรูปรมมี่ที่ยืนคู่กับมร.เรย์มอนด์

เชิดหันไปมองซ้าย ขวา ก่อนจะเดินมาหาเสี่ยกำพล “ถิงถิงไปห้องน้ำยังไม่กลับมาอีกเหรอครับ"

"ใช่..." เสี่ยกำพลพยักหน้ารับ

"หรือจะหลงทาง..."

“ผมไปตามให้..."

“ไม่เป็นไรครับ...ผมไปดูเองดีกว่า" เชิดพูดจบก็เดินไป เสี่ยกำพลมองตามเชิดไป

เอกภพลูบไล้ใบหน้าถิงถิงอย่างรักใคร่ “ผมคิดอยู่แล้ว...ว่าคุณจะไม่มีวันยุ่งเกี่ยวกับใครเด็ดขาด"

“แต่ตอนแรก...คุณก็เชื่อ"

“ผมขอโทษ...ผมผิดเอง...เพราะผมไม่คิดว่าคุณจะหลอกผม"

“ชั้นต้องทำอย่างนั้น...เพราะชั้นรู้ว่า ชั้นไม่เหมาะสมกับคุณเลย ชั้นอยากให้คุณพบคนดีๆ คนที่เหมาะสมกับคุณ"

“ม๊ามาขอร้องคุณด้วยใช่มั้ย...ถิงถิง"

ถิงถิงชะงักไปเพราะไม่คิดว่าเอกภพจะรู้ “คุณรู้..."

“ถิงถิง..." เสียงเรียกของเชิดดังขึ้น

เอกภพกับถิงถิงหันมามองหน้ากันตกใจ ทั้งคู่รีบแอบแนบเสา เชิดที่เดินผ่านไปมองไม่เห็น

เสี่ยกำพลเดินเข้ามาหาเชิด "เชิด...เจอมั้ย"