บทละครโทรทัศน์ เถียนมีมี่ รักเธอชั่วนิรันดร์ ตอนที่ 4

เช้าวันใหม่ ถิงถิงเดินเข้ามาในเล้าไก่ เก็บไข่ไปร้องเพลงไปออกท่าออกทางอย่างเพลิดเพลิน เกลียวเดินเข้ามาอดยิ้มไปกับท่าทางมีความสุขของถิงถิงไม่ได้

ถิงถิงหันมาเห็นเกลียวก็หยุดร้องเพลง เขินนิดๆ เพราะออกท่าลีลาไว้เยอะ "ม๊า..."

"ม๊าดีใจจริงๆ ถิงถิงมีความสุข" เกลียวยิ้มอย่างเอ็นดู

"ชั้นว่า...เรามีความสุขกันทุกคนแหละม๊า...ถ้าป๊าเป็นแบบเมื่อคืนทุกวัน"

"อย่าไปคาดหวังขนาดนั้นเลย....ถิงถิง....จะได้ไม่ผิดหวังไงลูก..." เกลียวพูดยิ้มปลงๆ เหมือนยอมรับในทุกอย่างที่เกิดขึ้น "วันนี้ถิงถิงไม่ต้องไปตลาดกับม๊านะ.....ม๊าไปคนเดียวได้"

"ถ้างั้นชั้นอยู่ซักผ้า......กวาดบ้าน ถูบ้านนะม๊า.....ไม่ได้ทำมาหลายวันแล้ว"

"แล้วตอนบ่ายเข้าไปในเมือง ไปซื้อเมล็ดพันธุ์ผักมาด้วยนะ"

"ได้จ้ะ..."

“ม๊าไม่กวนแล้ว...ร้องเพลงให้ไก่ฟังต่อเถอะ" เกลียวยิ้มพูดจบก็เดินกลับไป

ถิงถิงมองตามแล้วหันมามองไก่ เห็นไข่ออกมาด้วย หญิงสาวเก็บไข่ไปร้องเพลงไปต่ออย่างมีความสุข

อาคังเดินถือเป้หนังสือเดินมา หลินเดินตามหลังมา แต่เห็นอาคังไม่หยุดยืนรอเหมือนเคยก็รีบวิ่งมาพร้อมกับตะโกนเรียก "คัง...คัง..." อาคังหันไปมองเห็นหลินวิ่งเข้ามาหา "จะไปไหนอะ....ไม่เล่นเกมเหรอ...หรือมีที่ใหม่...หลินไปด้วยนะ"

"เปล่า....วันนี้เราจะไปเรียน"

หลินตาโตทำท่าตกใจ "เอ้ย...ย..พูดผิด...พูดใหม่ได้นะ...ให้โอกาสแก้ตัว" หลินหัวเราะนิดๆ เพราะคิดว่าอาคังพูดเล่น

แต่อาคังสีหน้าปกติไม่เล่นด้วย "พูดจริง...ไม่ผิดหรอก...เราจะไปเรียน"

"เกิดอะไรขึ้นอะ..."

อาคังหันมามองหน้าหลิน สีหน้าอ่อนโยนลง

อาคังนึกถึงตอนก่อนออกจากบ้าน เขาเดินย่องลงบันไดมา มองซ้ายมองขวาแล้วค่อยๆ หมุนตัวเดินไปทางหลังบ้าน

"อาคัง..." เสียงเรียกของอาเปียวดังขึ้น

อาคังหยุดเดิน สะดุ้งเล็กๆ ก่อนจะค่อยๆ หมุนตัวกลับไปมอง เห็นอาเปียวยืนอยู่ "ป๊า..."