บทละครโทรทัศน์ ทางเดินแห่งรัก ตอนที่ 7 หน้า 4
พิสมัยหยิบดอกไม้อีกช่อให้ซันดู “ส่วนช่อนี้จากทีมของเราค่ะ ต้องขอแสดงความยินดีกับคุณซันด้วยนะคะ”
“ขอบคุณมากพี่หมัย พี่หมัย เดี๋ยวเย็นนี้ซันจะขอเลี้ยงข้าวทุกคนในแผนกนะพี่”
“ฉลองตำแหน่งใหม่เหรอคะ”
“อยากจะเลี้ยงขอบคุณทุกคนด้วย ที่ซันได้ตำแหน่งนี้ก็เพราะพวกเราทุกคนช่วยกันทำงานกันอย่างเต็มที่”
“ได้ค่ะ เดี๋ยวหมัยบอกน้องๆ ให้นะคะ”
สุธีร์ก้าวเข้ามาในห้อง กรี๊ดกร๊าด แสดงความยินดีแบบตอแหลนิดๆ “ต๊่าย เก๋ไก๋ เลิศเลอนะจ๊ะ แม่ผู้จัดการแผนกแผนการตลาด อ้ะเอาขนมมาให้ ยินดีด้วย”
ซันรับกล่องคุ๊กกี้ไปจากสุธีร์ “ขอบใจมากธีร์ เออ เย็นนี้ไปกินข้าวกันไหม ฉันว่าจะเลี้ยงน้องๆในทีมเราหน่อย”
“อืม...อยากไปนะ เดี๋ยวดูอีกทีแล้วกันว่าติดอะไรหรือเปล่า ไปทำงานก่อนนะ ซียู” สุธีร์โบกมือ แล้วจากไป
ซันเดินมาที่ห้องทำงานวุธ เคาะประตูเรียกด้วยความเคยชิน แต่พอไม่มีเสียงตอบก็นึกได้ ซันเปิดประตูห้องออก ภายในห้องเงียบเชียบโต๊ะทำงานว่างเปล่า ซันถอนหายใจกับตัวเอง “ลืมไป นายไม่ได้ทำงานที่นี่แล้วนี่”
ที่โต๊ะทำงานรวม ตรงส่วนกลางในออฟฟิศ ลูกร้องในแผนกซันกำลังสุมหัวเมาท์กัน
สุธีร์ใส่ไฟ “นางก็พูดถูกแล้วนี่ ที่ได้เลื่อนตำแหน่งก็เพราะใช้พวกเราทำงานให้ เรียกว่าเหยียบหัวพวกเราขึ้นไปเป็นไดเร็คเตอร์ไง”
พิสมัยถาม “แล้วจะไปกันหรือเปล่า”
“ใครจะไปก็ไปนะ ฉันไม่ไปด้วยหรอก” สุธีร์บอก
“เออ ผมก็คงไม่ไปเหมือนกัน ไปนั่งกินข้าวกับพี่ซัน แทนที่จะสนุก มีหวังชวนคุยเรื่องงานอีก” ตั้มเสริม
“แล้วจะให้บอกเขาว่าไง”
“ก็บอกว่าทุกคนติดงาน มีนัดกับครอบครัว อะไรก็ได้ งั้นเดี๋ยวหมัยส่งไลน์ไปแจ้งในกลุ่มของแผนกเราดีกว่า ใครว่างก็ไปแล้วกัน แล้วหล่อนล่ะยะ”