บทละครโทรทัศน์ ทางเดินแห่งรัก ตอนที่ 17 หน้า 2
“คุณจ๊อดทำไม?”
“เขาก็ปลื้มในผลงานฉันน่ะสิ นี่ยังบอกว่าจะพาฉันไปเลี้ยงข้าวด้วย” อาร์ทหน้าเสียไปนิด แต่เจนไม่สังเกต ใช้ตะเกียบคีบหมูย่างจากเตาไปใส่จานให้อาร์ท “อ้ะ กินซะ ชิ้นนี้ฉันย่างไว้ให้” อาร์ทมองเจน ไม่อยากเชื่อ
“ยังจะมาทำหน้างงอีก คนเขาปิ้งให้แล้วก็กินเข้าไปเยอะๆ สิ” อาร์ทกินหมูย่างไป ยิ้มๆ
เจนยืนรอเรียกแท็กซี่ อาร์ทคอยส่งเจน แท็กซี่คันหนึ่งแล่นมาจอดเทียบ “แล้วนี่นายจะกลับยังไง”
“ก็แท็กซี่”
“ฉันว่านะ นายไปกับฉันดีกว่า เดี๋ยวให้แท็กซี่แวะไปส่งนายก่อน นายจะได้ไม่ต้องเสียค่ารถ”
“ไม่เป็นไร ผมกลับเองได้”
“ไปด้วยกันนั่นแหละน่า นายเก็บเงินไว้ทำอย่างอื่นเถอะ เดี๋ยวฉันไปส่ง” อาร์ทรีรอไม่อยากขึ้นรถ เจนเร่งเร้า “มาเร็ว รถเขารออยู่”
อาร์ทจำยอมขึ้นรถไปด้วยในที่สุด เจนบอกคนขับ “ไป...ค่ะพี่ แต่เดี๋ยวแวะส่งเพื่อนหนูก่อน”
รถแท็กซี่แล่นมาตามถนน ในรถ เจนกับอาร์ทนั่งอยู่เบาะหลัง
คนขับหันมาถาม “จะให้แวะส่งที่ไหนครับ”
“เอ่อ...ซอยข้างหน้านี่แหละ แต่เดี๋ยวพี่จอดแถวนี้เลยดีกว่า ริมถนนตรงนี้เลย”
แท็กซี่หักเข้าจอดริมถนนตามที่บอก
“อ้าว แล้วบ้านนายอยู่ไหน”
“อยู่ในซอยนี้แหละ”
“งั้นก็เข้าไปส่งในบ้านเลยสิ”
“ไม่ต้อง ทางมันไม่ค่อยดี ขอบใจที่มาส่ง” อาร์ทเปิดประตูลงจากรถไปแล้ว แท็กซี่จึงเคลื่อนออกจากบริเวณนั้น
“อะไรของเค๊า” เจนเม้าท์กับตัวเอง “ไม่อยากให้ไปส่งถึงบ้าน... โธ่เอ๊ย กลัวจะเห็นสภาพบ้านล่ะสิ นายซอมบี้นี่ก็น่าสงสารเหมือนกันนะ” เจนเห็นใจอาร์ทสุดๆ
อาร์ทเดินมาถึงประตูรั้วหน้าบ้านหลังหนึ่ง ประตูรีโมทเปิดออกช้าๆ อาร์ทก้าวเข้าในบริเวณบ้านหลังนั้น บ้านตรงหน้าอาร์ท หลังใหญ่โตอลังการ
วุธกับจ๋านั่งคุยกันอยู่ในบ้าน จ๋าดูนิตยสารวุธอ่านนิตยสาร wedding ไปพลางๆ