บทละครโทรทัศน์ ทางเดินแห่งรัก ตอนที่ 24 (ตอนจบ) หน้า 4
“อ๋อ.....เหรอ ขอบคุณนะ” เจนเห็นศิริวรรณยิ้ม ตีความไปว่ายิ้มเยาะ เจนประหม่าทำช้อนตก พนักงานรีบเข้ามาเก็บ เจนเลยเอนตัวหลบ แขนไปโดนแก้วล้ม น้ำ ไวน์ และเครื่องดื่ม ล้มตามกันระเนระนาด เจนตะครุบแก้ว พยายามอย่างมากที่จะแก้สถานการณ์ แต่ดูวุ่นวายและทำให้สถานการณ์แย่ลง
“หนูเจน ให้พนักงานเค้าทำเถอะจ้ะ หน้าที่เค้า”
อาร์ทมองเจนยิ้มๆ เจนตีความว่าอาร์ทอายหรือไม่ก็ยิ้มเยาะ เจนมองศิริวรรณที่นั่งยิ้มนิ่งๆ รู้สึกกดดัน จนต้องออกไปจากที่นี่
เจนลุกขึ้นไหว้ศิริวรรณ “หนูขอโทษนะคะ ขอโทษมากๆค่ะ หนูไปนะคะ” เจนวิ่งออกไป
ศิริวรรณกับอาร์ทงง
เจนวิ่งทะเล่อทะล่าออกมา รู้สึกหมดหวัง แย่กับตัวเอง เจนเดินไปท่ามกลางผู้คนที่เดินถนนอยู่ สักครู่ อาร์ทเอื้อมมือมาจับมือเจน เจนหันมามอง อาร์ทดึงเจนให้หยุด
เจนรู้สึกผิด “อาร์ท ชั้นขอโทษนะ”
“มานี่” อาร์ทดึงเจนให้เดินตาม
“จะไปไหนอ้ะ”
ร้านหมูกระทะ เด็กเสิร์ฟวางกระทะย่างลงบนเตา เอามันหมูแปะ ควันลอยขาว เจนกับอาร์ทนั่งอยู่ อาร์ทคีบเนื้อต่างๆย่างให้เจน “กินอย่างงี้ดีกว่า อร่อยกว่าเยอะ”
เจนจ๋อยๆ “แม่นายคงเห็นว่าชั้นแย่มาก ใช้ไม่ได้ เห่ย.....ซุ่มซ่าม ติงต๊อง”
อาร์ทหัวเราะ “คิดได้ไง มาเป็นชุดเลย แม่ไม่ได้คิดอย่างงั้นหรอกน่า”
ทางด้านหลัง ศิริวรรณเดินมากับเลขา และผู้ติดตาม เดินมาที่โต๊ะเจนกับอาร์ท
“นี่น่ะเหรอ บุ๊ฟเพ่ต์หมูกระทะที่บอกว่าเจนกับอาร์ทชอบกิน”
“แม่ แม่มาทำไมครับ”
“ก็อยากลองกินมั่งน่ะสิ ขอนั่งด้วยนะ” ศิริวรรณหันไปพูดกับผู้ติดตาม “เธอสองคนไปสั่งกินกันเลย ตามสบายนะ”
เลขากับผู้ติดตามเดินไปโต๊ะหลัง
เจนทำตัวไม่ถูก ไหว้ขอโทษ “หนูขอโทษนะคะ ขอโทษนะคะที่เสียมารยาท ขอโทษนะคะ”
“จ้ะ ไม่เป็นไร ไม่ชอบอาหารฝรั่งก็บอกได้ ฉันก็คิดเอาเองว่าเธอน่าจะชอบ เลยเตรียมไว้ต้อนรับแฟนของลูกชาย”
คำว่า “แฟนของลูกชาย” ทำให้เจนกับอาร์ทอึ้งไปด้วยความดีใจ ที่ศิริวรรณยอมรับ