บทละครโทรทัศน์ สามีตีตรา ตอนที่ 20
สามีตีตรา ตอนที่ 20
สายน้ำผึ้งนั่งนิ่งน้ำตาไหลออกจากตาด้วยความแค้น ! แค้น ! แค้น !
สายน้ำผึ้งนึกถึงคำพูดของศิวา “บ้านผมมีแต่แจกันลายครามแพงๆ ราคาแต่ละใบมันแพงนะ คุณผึ้ง แล้วจะให้ผมเอาดอกไม้ริมทางที่ผ่านมือผ่านเท้าใครต่อใครเด็ดทิ้งเด็ดขว้าง เหยียบย่ำไม่เหลือค่ามาปักประดับ อย่างนั้นเหรอ ! ตีค่าตัวเองสูงไปแล้ว”
ตอกย้ำด้วยคำพูดของพิศุทธิ์ “มันคงไม่มีวันนั้นหรอก ....เพราะต่อให้กั้งไม่ได้รักผม ผมก็ไม่รักคุณอยู่ดี!”
แล้วยังจะกะรัตอีกล่ะ “ต่อจากนี้เธอก็จะเป็นแค่ผู้หญิงหน้าโง่ที่ถูกผู้ชายหลอกฟัน สุดท้ายเธอก็ต้องแบกไอ้ก้อนเลือดชั่วๆไว้ประจาน ความเลวของตัวเอง คลอดมันออกมาแล้ว ลูกของเธอมันก็ต้องทนทุกข์ทรมานกับการถูกตราหน้าว่าเป็นลูกไม่มีพ่อ!!!”
สายน้ำผึ้งแค้นจนจิกผ้าปูที่นอนดึงผ้าปูที่นอนกระจาย ก่อนที่สายน้ำผึ้งมองเสื้อสูทของพิศุทธิ์ที่แขวนไว้ข้างเตียง สายน้ำผึ้งลุกขึ้นไปกอดเสื้อสูทของพิศุทธิ์ไว้แน่น
“คุณไม่รักฉัน ก็ไม่เป็นไรคุณพิศุทธิ์ แค่ฉันได้ตัวคุณก็พอ!”
พิศุทธิ์นั่งคุยกับเนื้อแพร
“แม่ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าสายน้ำผึ้งกับศิวา.! ผู้หญิงคนนี้คงไม่ใช่น้ำผึ้งอย่างชื่อน่าจะเป็นยาพิษ นี่คงคิดจะจับเศรษฐีอย่างคุณศิวาล่ะสิ ถ้าหนูก้อยรู้ก็คงจัดหนักแน่”
“อีกคนที่รู้เรื่องนี้แล้วต้องเป็นเรื่องใหญ่แน่คือกั้ง”
“เพราะความแค้นบ้าๆของผู้หญิงคนนึง กับการใช้ชีวิตบนความประมาทของผู้ชายอีกคน ทำให้คนอีกกี่คนต้องมาเสียใจ”
เนื้อแพรจับมือพิศุทธิ์ “ชาย ..แม่อยากเตือนไว้ ตอนนี้อยู่ใกล้สายน้ำผึ้งมัน ไม่เป็นผลดีอะไรเลยผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่เล่นๆ ไม่จำเป็นก็ไม่ต้องไปให้เข้าใกล้ ไม่อย่างนั้นลูกอาจจะเดือดร้อนซะเอง”
พิศุทธิ์มองหน้าเนื้อแพรคิดๆ
สายน้ำผึ้งเดินเข้ามาหาพยาบาลที่เคาน์เตอร์ “ฉันมาฝากครรภ์ค่ะ”
“อ๋อ ..คุณนี่เอง”