บทละครโทรทัศน์ สามีตีตรา ตอนที่ 5 หน้า 5
17 กุมภาพันธ์ 2557 ( 16:38 )
4.6M
1
กะรัตมองแก้วน้ำส้มที่พิศุทธิ์ส่งมาอย่างไม่เข้าใจ
“ในเมื่อไม่แคร์แล้วคุณมาทำดีกับชั้นทำไม”
คำพูดของกะรัตทำให้พิศุทธิ์อึ้ง ว่าเรื่องที่กะรัตพูดมันเป็นรายละเอียดที่เขาทำไปโดยไม่รู้ตัว พิศุทธิ์อึกอัก
“แค่น้ำส้มแก้วเดียว มันคงไม่ได้สรุปว่าผมอยากทำดีกับคุณหรอก”
กะรัตรับน้ำส้ม แอบค้อนนิดๆ “แรกๆที่เจอกันคุณก็ยังให้ความช่วยเหลือชั้น แล้วทำไมตอนนี้คุณทำเหมือนรับฉันไม่ได้ขึ้นมา”
พิศุทธิ์เลี่ยงๆไปยืนพิงพนังด้านหนึ่ง ไม่อยากตอบคำถามนี้ของกะรัต
“ฉันไม่รู้ตัวว่าทำผิดอะไร ถ้ามันคือเหตุผลที่ทำให้ทุกคนพากันทิ้งฉันไป คุณช่วยสงเคราะห์ฉันทีได้มั้ยว่าฉันต้องทำตัวยังไงกันแน่”
พิศุทธิ์มองกะรัตอย่างไม่ค่อยเข้าใจนัก
“คุณจะมาคาดหวังอะไรกับคนแปลกหน้าอย่างผม ผมก็แค่ช่วยคุณเท่าที่จะช่วยเพื่อนมนุษย์คนหนึ่งได้ ผมดีกับคุณเพราะมนุษยธรรม ไม่ใช่ดีเพราะว่าเป็นคุณซะเมื่อไหร่”
กะรัตเจ็บ เศร้าวูบลงทันที “จะบอกว่าฉันมันไม่มีความหมายขนาดนั้นใช่มั้ย”
“ผมแค่จะบอกว่า แทนที่คุณจะมัวเกาะเกี่ยวคนอื่น คุณควรจะหันมารักตัวเองมากๆจะดีกว่า”
“ถึงฉันจะตายไปตรงหน้าตอนนี้ คุณก็คงไม่แคร์สินะ”
พิศุทธิ์เหนื่อยหน่ายใจ “ถ้าคุณแค่จะเรียกร้องความสนใจ ผมบอกได้เลยว่า ผมไม่หลงกลคุณง่ายๆแน่”
กะรัตที่ไม่ยอมแพ้ เหลียวมองหา เห็นมีดวางอยู่ในครัวแล้วก็เกิดความคิดชั่ววูบขึ้นมา
“ฉันอยากรู้ว่าฉันมันไร้ค่าขนาดนั้นจริงรึเปล่า”
โดยไม่คาด กะรัตพรวดเข้าไปหยิบมีดมาถือไว้ทำท่าจะกรีดข้อมือตัวเอง
“จะทำอะไร!!”
“ฉันแค่อยากรู้ว่าคุณจะยืนดูฉันตายไปต่อหน้าได้มั้ย”
กะรัตท่าทางเอาจริง ขยับมีดจะกรีดข้อมือ พิศุทธิ์ตกใจรีบเข้ายึดข้อมือกะรัตไว้จากทางด้านหลัง
“ปล่อยนะ”
“เลิกเล่นได้แล้วน่ะ มันอันตรายไม่รู้รึไง”
กะรัตพยายามสะบัดตัวพิศุทธิ์ที่โอบกอดจากทางด้านหลังออก “ปล่อย!!”
พิศุทธิ์จับแขนสองข้างกะรัตยื้อไว้ “อย่าบ้านะกะรัต!!”
“บอกให้ปล่อย” กะรัตดิ้นจะให้หลุดให้ได้
พิศุทธิ์พยายามบีบข้อมือของกะรัตให้ทิ้งมีดลงให้ได้
“อย่ามายุ่งกับฉันได้มั้ย”