บทละครโทรทัศน์ สามีตีตรา ตอนที่ 11 หน้า 10
25 กุมภาพันธ์ 2557 ( 16:43 )
4.6M
1
“ถ้าจะอยู่ด้วยกัน คุณต้องรู้จักยอมคนอื่นบ้าง”
กะรัตเดินไป เดินมาอยู่หน้าประตูห้องอย่างหงุดหงิด กะรัตมองลูกบิด อย่างลังเล แล้วเดินไป เดินมาอย่างไม่ยอมเป็นฝ่ายง้อ
“ฉันไม่ผิด ! ฉันไม่ยอม !”
พิศุทธิ์แอบชะโงกหน้ามองที่บันไดว่ากะรัตจะเปลี่ยนใจออกจากห้องมาพูดดีๆไหม
“ถ้าคุณไม่รู้จักยอม คุณก็ต้องอยู่คนเดียว”
กะรัตยืนคิดเครียดอยู่หน้าประตู เอื้อมมือไปจับลูกบิดประตู
“หรือฉันควรจะยอมดี”
พิศุทธิ์ทรุดนั่งที่โซฟาอย่างหวังว่ากะรัตจะเป็นฝ่ายมาง้อ ทันใดนั้น มีมือนึงมาสะกิดที่แขนของพิศุทธิ์ พิศุทธิ์แอบถอนใจและยิ้มที่ในที่สุด กะรัตก็เป็นฝ่ายยอมเป็น
“..ผมดีใจที่คุณรู้จักยอม..”
พิศุทธิ์หันไปเห็นนวลยิ้มแหยๆ ไม่ใช่กะรัตอย่างที่พิศุทธิ์คิด
“นวลเอายาแก้ปวดมาให้ค่ะ”
นวลวางถ้วยยาและน้ำให้พิศุทธิ์แล้วเดินออกไป แต่ยังเหลียวมามองพิศุทธิ์แล้วมองขึ้นไปชั้นบน ซึ่งไม่มีวี่แววกะรัตจะลงมาตามพิศุทธิ์
พิศุทธิ์มองไปทางชั้นบนเหมือนนวล ไม่เห็นวี่แววกะรัตจะลงมา พิศุทธิ์จึงตัดสินใจนอนบนโซฟา
กะรัตนั่งร้องไห้อยู่บนเตียงด้วยความน้อยใจที่พิศุทธิ์ไม่ยอมมาง้อตัวเอง
เช้ารุ่งขึ้น สายน้ำผึ้งนอนหลับอยู่บนเตียง รสสุคนธ์นั่งที่โซฟา กำลังอ่านข่าวหน้าสังคมที่สายน้ำผึ้งไปอาละวาดกลางงานแต่งงานของกะรัต รสสุคนธ์มีสีหน้าเครียด สายน้ำผึ้งขยับตัวตื่น
“คุณพิศุทธิ์ ....”
รสสุคนธ์วางหนังสือพิมพ์แล้วเดินมายืนข้างเตียงของสายน้ำผึ้ง มองสายน้ำผึ้งพูดเพ้อถึงพิศุทธิ์ อย่างละอายใจเอง
“ผึ้ง…”
“..น้ารส” สายน้ำผึ้งมองไปรอบๆ ห้อง “คุณพิศุทธิ์ล่ะ เขายังอยู่กับผึ้งใช่ไหม?”
“เลิกเรียกหาผู้ชายสักทีได้ไหม !! คนที่ผึ้งตื่นมาแล้วควรถามหาคนแรกคือเด็กที่นอนหายใจพะงาบๆอยู่ในตู้อบโน้น !”
รสสุคนธ์หยิบหนังสือพิมพ์ที่เปิดหน้าข่าวสังคม เห็นเป็นภาพกะรัตกำลังด่ากับสายน้ำผึ้งในงานแต่ง รสสุคนธ์วางหนังสือพิมพ์ตรงหน้าสายน้ำผึ้งอย่างแรง
“เด็กที่มันไม่รู้เรื่องอะไรด้วย ! แต่มันเกือบต้องตายเพราะความอิจฉาริษยาของแม่มัน!”