บทละครโทรทัศน์ สามีตีตรา ตอนที่ 2 หน้า 23
14 กุมภาพันธ์ 2557 ( 03:35 )
4.6M
1
กะรัตจ้องหน้าน้ำผึ้ง น้ำผึ้งจ้องหน้ากะรัตอย่างไม่ยอมแพ้เช่นกัน
“ก็ดี !!! รู้อย่างนี้ก็ดี ฉันจะได้ตาสว่างว่าคนที่ฉันเคยคิดว่ามันเป็นเพื่อน ที่แท้มันคืองูพิษที่คอยฉกฉัน !! แล้วฉันก็ขอแสดงความเสียใจด้วยนะ ที่การลงทุนของเธอล้มเหลวไม่เป็นท่า ..ฝันหวานว่าจะได้เงินของฉันไปสร้างครอบครัวเหรอผึ้ง ..เธอคิดว่าไอ้ภูจะเอาเงินของฉันไปได้ยังไง ในเมื่อมันเป็นผัวนอกกฏหมาย ! ตอนนี้นอกจากมันจะไม่ได้เศษเงินจากฉันแล้ว เธอยังต้องแบกรับภาระหนี้สินที่มันก่อไว้กับฉัน
กับเจ้าหนี้ของมันเกือบสิบล้าน!!”
สายน้ำผึ้งอึ้ง “อะไรนะ ? !!!!!”
กะรัตหัวเราะเยาะหยัน “โถๆๆๆๆ ลงทุนแบให้มันทับจนท้อง สุดท้ายก็ไม่ได้อะไร ..ไม่ว่าจะเป็นเงินหรือผัว !!!”
สายน้ำผึ้งตกใจ “ไม่จริง ! ภูเค้าบอกฉันว่า...”
สายน้ำผึ้งพูดได้เท่านั้น ก้อนแข็งๆก็แล่นขึ้นมาจุกที่คอ รู้สึกว่าตัวเองเป็นฝ่ายเพลี่ยงพล้ำซะแล้ว
“นี่มันคงพล่ามให้เธอหลงเชื่อว่า มันมีสิทธิ์อย่างโน้นอย่างนี้ละสิ.. เธอมันโง่…โง่ๆๆๆๆ”
สายน้ำผึ้งยกมือปิดหู “พอที ! หยุดได้แล้ว !!! ฉันไม่อยากฟัง”
กะรัตปราดเข้าไป กระชากมือทั้งสองของสายน้ำผึ้งออกแล้วยึดมือสายน้ำผึ้งไว้ไม่ให้ยกขึ้นอุดหู
กุนตีขยับระวังนิดเดียวแล้วยืนดูเหตุการณ์ต่อ
“ แต่เธอต้องฟัง...ฟังความย่อยยับที่เธอสร้างมันขึ้นมาเองกับมือ”
สายน้ำผึ้งยังร้องไห้อย่างหนัก หมดทางสู้
“ต่อจากนี้ เธอก็จะเป็นแค่ผู้หญิงหน้าโง่ที่ถูกผู้ชายหลอกฟัน สุดท้ายเธอก็ต้องแบกไอ้ก้อนเลือดชั่วๆไว้ประจานความเลวของตัวเอง คลอดออกมา แล้วลูกของเธอก็ต้องทนทุกข์ทรมานกับการถูกตราหน้าว่าเป็นลูกไม่มีพ่อ !!!”
“ไม่...ไม่ !!!!!”
“ส่วนฉัน...จะถือซะว่าได้โยนเศษทานให้ผีไร้ญาติอย่างเธอ... แล้วชาตินี้ก็ขอให้ เราอย่าได้พบได้เจอกันอีก!”
กะรัตสะบัดมือกึ่งผลักร่างสายน้ำผึ้งจนสายน้ำผึ้งเซล้มจะล้มลงบนพื้น
กุนตีตกใจถลาไปก้าวเดียว แล้วหยุด กะรัตทอดสายตามองสายน้ำผึ้งอย่างหยามเหยียดเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนหันตัวเดินกลับออกจากห้องไป กุนตี กันตามองสายน้ำผึ้งอย่างเวทนา แต่ก็ต้องตัดใจ...เดินตามกะรัตออกไป
สายน้ำผึ้งถัดตัวเข้าไปจนชิดผนัง งอขาคุดคู้กอดตัวเองไว้ น้ำตาทะลักทะลายมากมายเหมือนสายน้ำ รู้สึกถึงความพ่ายแพ้ยับเยิน