บทละครโทรทัศน์ ลิขิตรัก The Crown Princess ตอนที่ 14 หน้า 2

ดวินพูดแล้วค่อยหันมาดู เจ้าหญิงอลิซหลับไปแล้วด้วยความเหนื่อยล้า ดวินยิ้มนิดๆ “ปล่อยให้พูดคนเดียวซะตั้งนาน”

เจ้าหญิงอลิซหลับไปแล้ว ดวินยิ้มๆ เจ้าหญิงอลิซจะเอนไปชนหน้าต่าง ดวินรีบจอดข้างทาง และหันมาประคองหัวของเจ้าหญิงอลิซอย่างทะนุถนอมให้นอนกลางเบาะดีๆ ปรับเบาะให้นอนสบายๆ ดวินมองใบหน้าเจ้าหญิง อลิซด้วยความอ่อนโยน ก่อนจะขับ

รถต่อไป

เช้าวันต่อมา ระหว่างทางขึ้นดอย  รถดวินแล่นผ่านหมอกเข้ามาแล้วจอดใกล้ป่า เป็นถนนที่สุดทาง

ดวงตาเจ้าหญิงอลิซ เพิ่งตื่นขึ้นมา ขยับลุกขึ้น   ด้านหลังเจ้าหญิงอลิซ เห็นบนยอดเขา บนดอย ที่สูง ไกลจากเมืองที่เคยรู้จัก  เจ้าหญิงอลิซเดินมาจนถึง มุมสูงของหมู่บ้าน มองลงไปเบื้องล่าง  อารมณ์เจ้าหญิงอลิซยังนิ่ง อึนๆ มาหยุดยืนนิ่ง แววตามีน้ำตาไหลซึมข้างใน  ดวินเข้ามา และเดินตรงมาที่เจ้าหญิงอลิซ  เจ้าหญิงอลิซรู้สึกว่าเป็นดวินแต่ไม่ได้หันไป  “เราอยุ่ที่ไหน”

“บนยอดเขาสูง เขตที่ไร้ข่าวสารจะไม่มีใครรู้จักพระองค์ ระหว่างอยู่ที่นี่เราจะไม่ใช้คำราชาศัพท์ เพื่อปกปิดฐานะของพระองค์” เจ้าหญิงอลิซพยักหน้ารับรู้  ดวินนิ่งมองไปไกลๆ ก่อนจะกระซิบเบาๆ

“เราต้องหลบอยู่ที่นี่ก่อน เพราะตอนนี้พระองค์มีความผิดอยู่ ส่วนกระหม่อมฝ่าฝืนกฎลอบพาพระองค์หนีมาผิดวินัยทหารขั้นร้ายแรง แต่เราทั้งคู่ก็จะอยู่ที่นี่อย่างปลอดภัย ผมมาทำงานที่นี่หลายปี คุ้นเคยกับสถานที่และก็คนแถวนี้ดี” เจ้าหญิงอลิซกำลังจะถามต่อ แต่เสียงมัดหมี่ดังขึ้นมา “พี่วิน !!”

เจ้าหญิงอลิซหันไป เห็นมัดหมี่รีบวิ่งเข้ามาแล้วก็ผ่านเจ้าหญิงอลิซไปกอดดวินอย่างแน่น  เจ้าหญิงอลิซชะงักกึก ...?

“คิดถึงพี่วินม๊ากมาก ไม่เจอกันตั้งนาน หล่อเหมือนเดิมเลย”

เจ้าหญิงอลิซปรายตามองนิดๆ ... พิจารณาหญิงสาวเจ้าถิ่นเป็นผู้หญิงร่างเล็ก ใบหน้าสวยคม แววตาสดใส ดูรู้ว่าเป็นคนมั่นใจและฉลาดเฉลียว  ดวินจับหัวมัดหมี่โยก “หมี่ก็น่ารักเหมือนเดิม” หือ เจ้าหญิงอลิซปรายตามอง ดวิน  “ประโยคนี้แหละที่รอฟัง” มัดหมี่ยิ้ม ดวินขำ “แบบนี้เค้าเรียกว่าชมหวังผลนะเนี่ย”

มัดหมี่ยิ้มรับ สองคนหัวเราะ เจ้าหญิงอลิซมองสองคนแล้วสัมผัสได้ถึงความสนิทสนม สายตาเจ้าหญิงอลิซเหวี่ยงนิดๆ ดวินหันมา เจ้าหญิงอลิซรีบทำเป็นปกติ มัดหมี่มองมาที่เจ้าหญิงอลิซ และหรี่เสียงลง “นี่คือ...บุคคลสำคัญที่พี่ดวินต้องดูแลใช่มั้ยคะ?”

เจ้าหญิงอลิซขมวดคิ้ว ดวินรีบบอก