บทละครโทรทัศน์ ลิขิตรัก The Crown Princess ตอนที่ 4 หน้า 2
“กระหม่อมสันนิษฐานว่า...ผู้อยู่เบื้องหลังการลอบทำร้ายเจ้าหญิงที่ประเทศไทย และการวางยาในครั้งนี้ น่าจะเป็นพวกเดียวกัน” ดวินตอบคำถามอย่างมั่นใจ แต่ไม่ดูโอ้อวดจนน่าหมั่นไส้ ทั้งศักดิ์ชาย คิงเฮนรี่ ชญาและองอาจ ต่างตั้งใจฟัง “และคนคนนั้นอาจจะระแคะระคาย ว่าเจ้าหญิงที่อยู่ฮรีสอซตอนนี้ไม่ใช่ตัวจริง แต่เค้าก็ไม่แน่ใจว่าแผนลอบสังหารที่ประเทศไทยสำเร็จหรือเปล่า .. ถ้าเจ้าหญิงกลับไปตอนนี้ทุกอย่างจะเข้าทางคนร้ายทันที” ดวินพูดอธิบายต่อ ดำเนินการประชุมอย่างเด็ดเดี่ยว
“คนร้ายจะรู้ว่า..เจ้าหญิงที่โดนวางยาเป็นตัวปลอม แผนลอบสังหารที่ประเทศไทยล้มเหลว และเป้าหมายต่อไปก็คือ กำจัดเจ้าหญิงตัวจริงให้สำเร็จ” คิงเฮนรี่ฟังแล้วคิดตาม
“เพราะฉะนั้นทางที่ดีที่สุดคือ ปล่อยให้เจ้าหญิงหายสาปสูญ มันจะได้เข้าใจว่าเจ้าหญิงทั้งตัวจริงและตัวปลอมอาจตายไปแล้ว พอพวกมันตายใจ เดี๋ยวคนร้ายตัวจริงก็จะปรากฎตัวออกมาเอง”
“ถ้าเจ้าหญิงไม่กลับไปฮรีสอซ แล้วจะให้อยู่ที่ไหน เราต้องการให้อลิซอยู่ใน ที่ที่ปลอดภัยและไม่มีใครรู้ !!!”
ชญาแนะนำ “ที่เซฟเฮ้าส์ที่นี่ก็ได้นะพระเจ้าค่ะ แต่ต้องวางกำลังคุ้มกันอย่างแน่นหนา กระหม่อมคิดว่าน่าจะปลอดภัย” ดวินแทรก “แต่กระหม่อมคิดว่า...เจ้าหญิงไม่ทรงยอมอยู่ที่นี่แน่ๆ”
คิงเฮนรี่มองดวิน แววตาถูกใจ แต่แอบถามลองเชิง “ทำไมถึงคิดแบบนั้น”
“เท่าที่กระหม่อมได้ใกล้ชิดกับพระองค์ .. เจ้าหญิงอลิซไม่ชอบโดนควบคุม เป็นคนไม่ยอมคน รักความยุติธรรม มั่นใจในตัวเอง และชอบการต่อสู้ ถ้าให้พระองค์อยู่เฉยๆ ในนี้ไม่มีทางยอมทำตามแน่นอน”
คิงเฮนรี่ยิ้มนิดๆ มองดวินด้วยความพอใจ “อยู่เกาะด้วยกันแค่ 2 วัน แต่รู้จักหลานเราได้ดีทีเดียว น่าชื่นชม”
ดวินก้มหน้ารับนิดๆ อย่างถ่อมตัว .. ในแว่บนั้นคิดถึงเจ้าหญิงอลิซขึ้นมาทันที
ห้องเจ้าหญิงอลิชในเซฟเฮ้าส์ เจ้าหญิงอลิซเดินไปเดินมาอยู่ในห้อง แล้วหันมาสั่งเภตรา
“เภตราไปเช็คสิ ว่าท่านปู่จะประชุมอีกนานมั้ย ?!!”
“เพคะ” เภตราเดินออกไป เจ้าหญิงอลิซร้อนใจ
ในห้องประชุม ศักดิ์ชายเสริม
“ถ้าพระองค์เห็นด้วยว่าให้เจ้าหญิงอยู่ประเทศไทย จนกว่าจะจับตัวคนร้ายได้ กระหม่อมมีที่ที่หนึ่งนำเสนอ .. รับรองปลอดภัยระดับ 10 มีการตรวจคนเข้าออกอย่างเข้มงวด คนนอกไม่สามารถแฝงตัวเข้ามาได้แน่ๆ และที่สำคัญเราสามารถวางกำลัง โดยไม่เปิดเผยว่า กำลังอารักขาเจ้าหญิงอลิซได้ตลอด ๒๔ ชั่วโมง โดยไม่มีใครสงสัย” คิงเฮนรี่ฟังด้วยความสนใจ “ที่ไหน ?”
“บ้านพักทหารเรือ ที่สัตหีบพระเจ้าค่ะ !!!!” คิงเฮนรี่คิด ... สนใจ