บทละครโทรทัศน์ ลิขิตรัก The Crown Princess ตอนที่ 8 หน้า 3
เจ้าหญิงอลิซยังไม่ยอมถอด ตำรวจจึงเดินเข้ามาดึงหมวกออกทันที
“ก็ฉันบอกแล้วไงว่าผู้ชายคนนี้เป็นคนร้าย แล้วกระเป๋าใบนี้ก็เป็นของคนรู้จักฉัน ทำไมยังไม่ปล่อยฉันไปอีก”
เจ้าหญิงอลิซพยายามจะแย่งหมวกคืนจากตำรวจ เมื่อแย่งไม่ได้ก็เอาเสื้อบังหน้าไว้ ตำรวจ 2 คนมองหน้ากัน
บริเวณหน้าท่าเรือ รถตุ๊กตุ๊กเข้ามาจอด เปรี้ยวลงจากรถเห็นตำรวจคุยกับเจ้าหญิงอลิซสีหน้าเครียดก็ตกใจ...เกิดอะไรขึ้น เปรี้ยวนึกได้รีบควักเงินให้ “เอาไปเลยไม่ต้องทอน!”
เปรี้ยวจะเข้าไปหาเจ้าหญิงอลิซ ตำรวจกันไว้ “เข้าไม่ได้นะครับ”
“ฉันเป็นเพื่อนผู้หญิงคนนั้นค่ะ...เป็นเพื่อนกันจริงๆ” เปรี้ยวจะเข้าไป ตำรวจกันไว้ “เข้าไม่ได้ครับ”
ตำรวจกันไว้ เปรี้ยวชะเง้อสุดฤทธิ์
บริเวณท่าเรือ ตำรวจซักเจ้าหญิงอลิซอย่างจับผิด “ขอดูบัตรประชาชนหน่อย”
เจ้าหญิงอลิซตกใจ ก่อนจะทำเป็นค้นๆ ในกระเป๋าตังค์ของตัวเอง แล้วหาไม่เจอ “ลืมเอามา”
ตำรวจยิ่งสงสัย “แล้วใบขับขี่ล่ะ”
เจ้าหญิงอลิซลำบากใจ “ไม่มี”
ตำรวจ 2 คนมองหน้ากันก่อนจะตัดสินใจอะไรบางอย่างได้ “คุมตัวไปสอบสวนที่โรงพัก”
ตำรวจอีกคนพยักหน้า เจ้าหญิงอลิซอึ้ง!!?
บริเวณหน้าท่าเรือ เปรี้ยวชะเง้อร้อนใจ อยากรู้ว่าคุยอะไรกัน รถคุณหญิงอำไพเข้ามาจอด คุณหญิงอำไพลงจากรถอย่างเป็นเดือดเป็นร้อน คุณหญิงอำไพถามเปรี้ยว “กระเป๋าฉันล่ะเปรี้ยวได้คืนมั้ย?”
ที่จอดรถตำรวจ เจ้าหญิงอลิซถูกลากมาที่รถตำรวจพร้อมกับโจรชาย
“ฉันบอกว่าฉันไม่ได้ขโมยไง!”
“ไปคุยกันที่โรงพักแล้วกัน” ตำรวจกำลังจะดันเจ้าหญิงอลิซเข้าไปในรถตำรวจ
“เดี๋ยว” ตำรวจหันขวับไปที่คุณหญิงอำไพกับเปรี้ยวเดินเข้ามาเจ้าหญิงอลิซดีใจ “คุณหญิง!!”
“ฉันเป็นเจ้าของกระเป๋าตังค์ใบนี้” คุณหญิงอำไพพูดอย่างไม่ค่อยเต็มใจ “ผู้หญิงคนนี้เป็นคนรู้จักของฉัน เธอช่วยวิ่งตามไปจับ” คุณหญิงอำไพปรายตามองโจร “ผู้ชายคนนี้ให้ ฉันพูดความจริง ถ้าไม่เชื่อโทรถามท่านนายพลศักดิ์ชายก็ได้ ฉันเป็นภรรยาของเขา” ตำรวจ 2 คน อึ้ง
ตำรวจอีกคนเดินมายื่นโทรศัพท์ให้ “ท่านนายพลศักดิ์ชายโทรมาครับ” ตำรวจ 2 คน อึ้งหนักกว่าเดิม