บทละครโทรทัศน์ ลิขิตรัก The Crown Princess ตอนที่ 25 (ตอนจบ) หน้า 2

พี่อยากให้อลันคิดให้ดีๆ ที่ผ่านมา พี่ไม่เคยคิดร้ายกับเรา และไม่มีเหตุผลที่พี่จะต้องคิดแบบนั้น ถ้ามีอะไรสงสัย หรือไม่สบายใจ พูดกับพี่ตรงๆ มาได้ ไปรู้อะไรมาก็เล่าให้พี่ฟัง พี่จะได้บอกได้ว่ามันจริงหรือไม่จริง”

เจ้าชายวิลจับไหล่เจ้าชายอลัน เหมือนเตือนสติ “อย่าคิดไปเอง” เจ้าชายวิลยิ้ม เจ้าชายวิลเล่นบทพี่ชายแสนดี ที่ไม่มีอะไรอยู่เบื้องหลัง ยิ้มและหันหลังเดินไป ลับหลังเจ้าชายอลัน...เจ้าชายวิลหน้าเครียด ระแวงสุดๆ

เจ้าชายอลันมองตาม...ครุ่นคิดตกลงเจ้าชายวิลเป็นคนยังไงกันแน่

ห้องนอนดวิน ดวินกำลังเก็บของ ที่หน้าห้อง..เจ้าหญิงเคธเดินบุกเข้ามา ดวินเห็นเจ้าหญิงเคธเข้ามาก็แปลกใจ

เจ้าหญิงเคธพยายามยุดวิน “ผู้พันไม่ควรจะยอมแพ้แล้วกลับไปง่ายๆแบบนี้ เราบอกแล้วไง มีอะไรให้เราช่วย บอกเรา เรายินดีช่วยทุกอย่าง ผู้พันต้องสู้ อย่าให้คนที่รักต้องไปแต่งงานกับคนอื่น”

“เจ้าหญิงควรบอกกับตัวเองมากกว่าพระเจ้าค่ะ” ดวินนิ่งๆ แต่มีพลัง เจ้าหญิงเคธชะงัก!

ดวินเป็นฝ่ายไล่ต้อนรับ และยุกลับ “เจ้าหญิงไม่ควรยอมแพ้ กระหม่อมยอม เพราะรู้ว่าตัวเองสู้ไม่ได้ในทุกๆด้าน พระองค์มีทุกอย่างที่เทียบเท่ากับเจ้าหญิงอลิซ ถ้าอยากให้งานแต่งงานถูกยกเลิก พระองค์ทำได้ดีกว่าหม่อมฉันอยู่แล้ว”  ตึ่งงงงงงงง !!! เจ้าหญิงเคธช็อค !!! คิดไม่ถึงว่าดวินจะรู้ทัน ... เจ้าหญิงเคธถอยหลังนิดๆ

เจ้าหญิงเคธยังทำหน้าแสนดี “ทำไมถึงคิดว่าเราอยากให้งานแต่งงานถูกยกเลิก ? เราไม่เคยคิดแบบนั้น เราคิดแค่ว่า ... เราอยากเห็นอลิซมีความสุขกับคนที่ตัวเองรัก  ไม่ใช่แต่งงานตามหน้าที่”

ดวินยิ้ม “ในนี้มีแค่เราสองคน .. พระองค์ไม่ต้องห่วง สิ่งที่พูดไม่หลุดรอดออกไปแน่ๆ”

เจ้าหญิงเคธระแวง แต่ยังรักษาฟอร์ม “เราว่าวันนี้นายดูแปลกๆนะ นาย..ไปรู้อะไรมา?”

ดวินยิ้ม “กระหม่อมรู้ทุกอย่างพระเจ้าค่ะ แล้วก็รู้ว่าแววตาของพระองค์ตอนที่มองเจ้าชายวิล ไม่ต่างจากแววตาที่กระหม่อมมองเจ้าหญิงอลิซ” เจ้าหญิงเคธอึ้ง!! “พระองค์รู้ว่ากระหม่อมคิดอะไร..กระหม่อมก็รู้ว่าพระองค์ทรงคิดอะไรเช่นกัน” เจ้าหญิงเคธสะอึก มองหน้าดวิน ... แววตากังวล เห็นได้ชัด

“ตามที่ทูลไปแล้ว พรุ่งนี้กระหม่อมคงต้องกลับตามคำสั่ง แต่พระองค์ยังคงอยู่” ดวินเน้น “อย่าทรงยอมแพ้ พระองค์ต้องสู้ อย่าให้คนที่รักต้องไปแต่งงานกับคนอื่นนะพระเจ้าค่ะ” ดวินพูดอย่างนุ่มนวล แต่โชว์ความเหนือกว่า เจ้าหญิงเคธช็อก แต่พลิกเกมฝืนทำเป็นหัวเราะออกมา “ฮึๆๆๆ ผู้พันเข้าใจแล้ว เราไม่ได้คิดแบบนั้นกับพี่วิลสักหน่อย เราไม่โง่พอจะหลงรักคนที่ต้องแต่งงานกับน้องสาวตัวเอง ส่วนเรื่องแววตา .. เราก็มองทุกคนด้วยความรัก และห่วงใย”  ดวินนิ่ง...มองดูการเล่นละครของเจ้าหญิงเคธอย่างรู้ทัน แต่ไม่แสดงออก

“แต่ก็เอาเถอะ .. ในเมื่อผู้พันตัดสินใจจะกลับจริงๆ เราก็ขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพ”

ดวินทำความเคารพ เจ้าหญิงเคธยิ้มรับ แล้วหันหลังเดินออกไป เจ้าหญิงเคธหันหลังแล้วแววตาหวาดระแวง