บทละครโทรทัศน์ ลิขิตรัก The Crown Princess ตอนที่ 23 หน้า 4

“พี่คิดว่าจุดที่พี่อยู่ไม่ไกลจากร้านพี่มาลี พี่จะพาเจ้าหญิงอลิซไปที่ร้านเลย”

“ฮะ!! พี่วินกับเจ้าหญิงอลิซจะมาที่นี่???”

“ใช่ ตอนนี้เลย และอย่าเพิ่งให้เจ้าชายรู้ตัว” ดวินตัดสายทันที  ตึง!!! แพนคิดจะรับมือกับสถานการณ์ที่ตั้งตัวไม่ทันแบบนี้ยังไงดี

ภายในหลังร้านอาหารมาลี แพนตัดสินใจเรียกเจ้าชายอลันที่กำลังทำงานอยู่

“คุณ!” แพนลำบากใจมาก “เอ่อ ฉันมีเรื่องสำคัญจะบอก”

เจ้าชายอลันย้อนถามแพนกลับอย่างเหนื่อยๆ  “เรื่องอะไร?”

แพนพูดไม่ออก เพราะนึกถึงสิ่งที่เจ้าชายอลันเคยพูดเอาไว้

“ถ้าฉันจับได้ว่าเธอรายงานพี่อลิซ... ฉันจะไม่นับเธอเป็นเพื่อนอีกต่อไป !!!”

“ว่าไง? ทำไมไม่พูด?”

“คือ... คือ...” แพนตัดสินใจไม่บอก “คือฉันแค่อยากจะชมว่า วันนี้คุณเก่งมากเลยค่ะ” เจ้าชายอลันชะงัก

“ตอนแรกฉันไม่คิดว่าคุณจะยอมล้างจานในครัว แต่คุณก็ทำ แถมไม่บ่นซักนิด”

เจ้าชายอลันแอบเขินนิดๆ ที่จู่ๆ ถูกชม พูดกลบเกลื่อน “ฉันบอกแล้วไงว่า อะไรที่คนอื่นทำได้ ฉันก็ทำได้”

แพนถามหยั่งเชิง) แล้วคุณไม่คิดถึงชีวิตสบายๆ ในวังบ้างเหรอ”

“ไม่! ฉันขอใช้ชีวิตลำบาก ดีกว่าใช้ชีวิตที่สบายแต่ไม่มีความสุขอย่าพูดถึงเรื่องที่วังอีก ฉันไม่อยากฟัง”

แพนสะอึก แพนอึดอัดมาก กลัวเจ้าชายอลันจะโกรธเรื่องเจ้าหญิงอลิซ ทำไงยังไงดี!!!

บนเรือข้ามฝาก เจ้าหญิงอลิซหน้าตากังวล

“พระองค์ทรงกังวลว่าเจอเจ้าชายอลันแล้ว จะทำอย่างไงให้ เจ้าชายยอมเสด็จกลับด้วย หรือเปล่า”

เจ้าหญิงอลิซพยักหน้า “ใช่ ... และอีกเรื่องที่เรากังวล คือ เราจะทำยังไงให้อลันรู้ว่าเสียใจมากแค่ไหนกับเรื่องที่เกิดขึ้น” ดวินคิด...แล้วกระซิบกับเจ้าหญิงอลิซ “กระหม่อมขอประทานอภัยนะพระเจ้าค่ะ”

เจ้าหญิงอลิซงงๆ ดวินจับมือเจ้าหญิงอลิซมากุมไว้อย่างนุ่มนวล เจ้าหญิงอลิซใจเต้นแรง ทั้งตื่นเต้น ทั้งแปลกใจ ดวินมองหน้าเจ้าหญิงอลิซ...แววตาเต็มไปด้วยความห่วงใย “พระองค์ทรงรู้มั้ยว่ากระหม่อมรู้สึกยังไง”

เจ้าหญิงอลิซมองหน้าดวิน...แววตาของดวินเต็มไปด้วยความรัก และ ความห่วงใย

เจ้าหญิงอลิซสัมผัสได้และพูดออกมา “นายเป็นห่วงเรา ...”