บทละครโทรทัศน์ ลิขิตรัก The Crown Princess ตอนที่ 12 หน้า 12
“ถ้าผู้พันรู้อะไรก็ควรจะบอกพวกเรา”
“ผมไม่รู้จริงๆ ครับ”
“ตอบเร็วไปหรือเปล่าครับผู้พัน..คิดนิดนึงก็ได้นะครับ” วิลดักคอ ทำเหมือนรู้ทัน
“จะคิดเร็วหรือ คิดนาน .. ก็ได้คำตอบเหมือนเดิม .... คือ ผมไม่รู้ว่าเจ้าหญิงอลิซ อยู่ที่ไหนและผมก็ไม่มีอะไรจะบอกครับ” ดวินมองวิล “ถ้าพูดกันตามความเป็นจริง คนที่ขึ้นชื่อว่าไว้ใจกันที่สุด น่าจะรู้ดีที่สุดว่าเจ้าหญิงหายไปไหน ไม่น่าต้องมาถามจากผมซึ่งเป็นใครก็ไม่รู้นะครับ” วิลโกรธ เข้ม เสียงดัง “ผู้พันดวิน”
เคธเห็นท่าไม่ดี รีบแก้สถานการณ์ “ใจเย็นค่ะพี่วิล”
เคธมองดวิน “ผู้พันคงไม่ได้มีเจตนาทำให้พี่วิลไม่พอใจ .ใช่มั้ยคะผู้พัน”
“ต้องขอโทษด้วยครับ ถ้าผมเสียมารยาท”
“ผู้พันคะ เราแค่อยากรู้ว่าถ้าอลิซยังมีชีวิตอยู่ .. อลิซอยู่ที่ไหน อยู่ยังไง ยังปลอดภัยดีหรือเปล่า?”
“ผมยังคงยืนยันคำเดิม ว่าผมไม่ทราบจริงๆ ว่าเจ้าหญิงอลิซอยู่ที่ไหน? มีชีวิตอยู่หรือไม่ และผมก็คงช่วยคุณทั้งสองในเรื่องการตามหาเจ้าหญิงไม่ได้ เพราะผมรับคำสั่งจากแค่นายของผมคนเดียวเท่านั้น”
ดวินตอบนิ่งๆ หนักแน่น .. เหมือนไม่รู้จริงๆ เคธกลุ้มใจ ขณะที่วิลรู้สึกไม่ถูกชะตากับดวินมากๆ
ภายในห้องประชุมฐานทัพเรือ ศักดิ์ชายหันมาหาดวิน หลังจากฟังรายงาน
“หรือเจ้าชายวิลกับเจ้าหญิงเคธ อาจจะเป็นห่วงเจ้าหญิงอลิซจริงๆก็ได้”
“เป็นห่วง หรือ ต้องการตัวกันแน่ เราไม่มีทางรู้ความจริง ผมไม่เชื่อใจใครทั้งนั้นครับ”
“เพราะไม่เชื่อใจ คุณเลยกล้าท้าทายเจ้าชายวิลยังงั้นเหรอ” ดวินชะงักอึ้ง
“ผู้พัน.. คนอย่างเจ้าชายวิลไม่น่าไว้ใจก็จริง แต่สิ่งที่น่ากลัวที่สุดคอใจตัวเราเอง ถ้าใจไม่นิ่งพอ เราจะควบคุมสถานการณ์ไม่ได้ แล้วเรื่องที่ไม่ควรเกิดมันก็จะเกิดขึ้น”
ศักดิ์ชายหันมองดวิน เข้าใจถึงความหมายที่ดวินแสดงอารมณ์ออกไป
“ในฐานะทหารคุณต้องควบคุมสิ่งนี้ให้ดี เพราะชีวิตของเจ้าหญิงอยู่ในมือคุณ”
“ครับหัวหน้า”
“แต่อย่างน้อยการไปครั้งนี้ของคุณก็ยืนยันได้ว่า เรากำลังถูกจับตามองจากเจ้าชายวิลและเจ้าหญิงเคธ เราต้องระวัง กันให้มากยิ่งขึ้น” ดวินรับคำศักดิ์ชาย บางอย่างใกล้เข้ามาในชีวิตอลิซ ใครกันแน่คือคนที่ไม่น่าไว้ใจ
กลางคืน ภายในบ้านพักดวิน ดวินเปิดประตูกลับเข้ามาในบ้านมืดสนิท ดวินกดเปิดไฟ เห็นอาหารบนโต๊ะ ยังอยู่เหมือนเดิม เหมือนยังไม่มีใครแตะ ดวินหันไปเจออลิซนอนหลับอยู่ที่โซฟา โดยมีผ้าพันเท้าหลุดอยู่ข้างๆ