บทละครโทรทัศน์ เพลิงฉิมพลี ตอนที่ 19 หน้า 2

หน้าเรือนเนื้อนาง คำฝายยืนยกแขนเสื้อเช็ดเหงื่อที่หน้าผาก มองม่อนดอยกับแสงคำแล้วพูดขึ้น “แกสองคนจะไปไหนก็ไปเถอะ ไม่ต้องห่วงเนื้อนาง พ่อเลี้ยงอยู่ที่นี่แล้ว”

แสงคำมองขึ้นไปบนเรือนยังไม่ยอมขยับไปไหน สายตาสังหรณ์ใจ อยากเห็นเนื้อนาง 

ณไตรยืนตะลึงมองภาพเนื้อนางที่นอนซบหลับใหลอยู่ในอกธรรพ์ ความเดือดดาลแล่นทั่วร่าง ณไตรพุ่งเข้าไปกระชากธรรพ์ขึ้นมา เนื้อนางงัวเงียตื่น  

ธรรพ์ตื่นมาเห็นพี่ชายก็พูดขึ้น “พี่ณไตร” 

ธรรพ์พูดได้คำเดียว เพราะณไตรเงื้อหมัดชกธรรพ์เข้าเต็มหน้า ธรรพ์กระเด็นชนฝาเรือน เนื้อนางหวีดร้องด้วยความตกใจ  

คำฝาย ม่อนดอย แสงคำได้ยินเสียงหวีดร้องของเนื้อนาง

“เนื้อนาง” แสงคำพุ่งขึ้นเรือนไป คำฝายตามติด ม่อนดอยตามขึ้นไปอีกคนอย่างเร็ว

ณไตรคว้าคอธรรพ์มาแล้วชกคว่ำลงไปข้างๆ เนื้อนาง เนื้อนางมองตัวเองแล้วตกใจ คว้าผ้าห่มปิดร่าง  

ณไตรจ้องเนื้อนางแทบจะกินเลือดกินเนื้อ คำฝาย แสงคำ ม่อนดอยพรวดเข้ามา ทุกคนเห็นสภาพเนื้อนางกับธรรพ์ก็อึ้ง ตกตะลึง เนื้อนางมองทุกคนอย่างงุนงงกับเรื่องที่เกิดขึ้น  

ธรรพ์งง “ทำไมผมกับเนื้อนางถึงมาอยู่ที่นี่”

ณไตรหันขวับเตะธรรพ์ ทุกคนตกใจไม่กล้าเข้าไปห้ามณไตรที่กำลังอารมณ์เดือดพล่าน  

“พี่ณไตร ฟังผมก่อน”  

“กูไม่ฟัง ไอ้ธรรพ์ ไอ้ระยำ” ณไตรไม่ฟัง เตะธรรพ์จนกระเด็นติดมุม 

“หยุดนะ  ...  หยุดก่อน อย่าทำคุณธรรพ์”

ณไตรได้ยินเนื้อนางห้ามก็ยิ่งโกรธ หันมากระทืบซ้ำน้องชาย ธรรพ์ร้องด้วยความเจ็บ

“พอแล้ว ใครช่วยห้ามหน่อย .. ช่วยคุณธรรพ์ด้วย” เนื้อนางขอร้องทุกคน

“ใครอยากให้มันตายก็เข้ามา” ณไตรตวาด ทุกคนไม่กล้า