บทละครโทรทัศน์ นางฟ้าล่าผี ปี2 ตอนที่ 2

โรงแรมบรรยากาศเงียบเหงา บ๋อยลุกลี้ลุกลนออกจากห้องเจ้าของโรงแรม ไปเข้าห้องน้ำอีกฟากของทางเดินโรงแรม เสียงรองเท้าส้นสูงดังก้องไปทั่ว...นุ่น สาวใหญ่ผู้จัดการโรงแรมพยายามโทรฯติดต่อคนรักของเธอ แต่กลับเป็นเสียงฝากข้อความ…นุ่นหงุดหงิด “จะเอาไง...ทำไมไม่รับโทรศัพท์ ไลน์ไปก็ไม่ตอบ ถ้าอยากจะเลิกกันก็บอกมาเลย...” นุ่นกระแทกปุ่มกดวางสายอย่างหงุดหงิด นุ่นเดินต่อไปสุดทางเดินแล้วกดลิฟต์รอ เสียงลิฟต์ค้าง..แล้วกระตุกครืดคราด “เฮงซวย !”ทันใดนั้นเอง นุ่นได้ยินเสียงคนร้องอ๊อก...อ๊อกแว่วเข้ามา นุ่นสงสัยแล้วตัดสินใจเดินไปยังที่มาของเสียง นุ่นเดินมาหยุดหน้าห้องน้ำชายแต่เสียงนั้นก็เงียบไปแล้ว นุ่นลังเลใจอยู่ชั่วครู่แล้วจึงเปิดประตูเข้าไป

ภายในห้องน้ำชาย ไฟบางดวงขาดไป บางดวงกระพริบติดๆดับๆ นุ่นสำรวจห้องส้วมที่ละห้องช้าๆจนถึงห้องสุดท้าย นุ่นกลั้นใจแตะไปที่บานประตูเบาๆ.....บานประตูเปิดออกช้าๆ นุ่นชะโงกเข้าไปดูแล้ว จู่ๆ ไฟก็กระพริบให้เห็นภาพด้านใน ชายหนุ่มในชุดบ๋อยนั่งก้มหน้านิ่งบนชักโครกถูกมัดแขนขาแน่นหนา “กอล์ฟ....” นุ่นขยับตัวเข้าหาแล้วยื่นมือจะปลุกทันใดนั้นเอง กอล์ฟสะดุ้ตัวและงเงยหน้าขึ้นรวดเร็ว เบ้าของเขาตากลวงลึกจนถึงกระดูก ดวงตาทั้งสองข้างหายไป ลิ้นถูกเฉือนจนขาด “อ๊าสสสสสสสสสสส” เหรียญเงินที่ยัดไว้ในปากร่วงหล่น กอล์ฟพยายามตะเกียกตะกายลุกขึ้น แต่ก็ล้มลง...แวบหนึ่งเห็นขาของผู้หญิงสวมรองเท้าส้นสูงอยู่เบื้องหลังเขานุ่นถอยหลังแล้วเสียหลักล้มลง....เธอกรีดร้องด้วยความหวาดกลัวสุดขีด ! “กรี๊ดดดดดดดดด !”

สำนักงานแองเจิ้ล บ้านอาพิม แบมเดินมาตามทางเดิน แบมเดินเข้ามาในห้องทดลองเอโกะ มองอุปกรณ์ต่างๆที่กำลังเซทอย่างตื่นเต้น เอโกะกำลังง่วนอยู่กับการทดลองอุปกรณ์ชิ้นใหม่บนโต๊ะ“โห...คราวนี้ได้โอกาสจัดเต็มเลยล่ะสิ”“ใช่แล้วจ้ะ”“ว่าแต่ เธอเรียกฉันมามีอะไรเหรอ?”“ไม่ใช่ฉันหรอก อาพิมต่างหากดูเหมือนจะมีจ๊อบเข้า”