บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร เรื่อง เสือ ตอนที่ 7
หน้าฉั่วเทียนเหลา วันวิสา บดินและบันลือ ออกมาจากภัตตาคารพร้อมกับประกิตและประยูร พนักงานขับรถมาจอดข้างหน้า
“วันหลัง เชิญกินข้าวด้วยกันที่บ้านนะคุณประกิต”
“ยินดีคุณบันลือ...เด็กๆจะได้ทำความรู้จักให้สนิทสนมกว่านี้ด้วย”
“ไปพรุ่งนี้เลยสิครับป๊า”
“ใจเย็นๆ ลื้อใจเย็นๆอาตี๋”
ทุกคนหัวเราะยกเว้นวันวิสาที่อึดอัดกับบรรยากาศ มองหารอบตัวเผื่อจะเจอภรพอีก ทุกคนจับมือล่ำลากัน
“อาวัน...มัวมองหาใครอยู่” บดินถาม
“เปล่า....”
บดินเรียกเตือนสติให้วันวิสา ทำความเคารพและลาประกิตกับประยูร
ใกล้กันโชคทวี และมงคล ยืนรอรับนาย โชคทวีเห็นบันลือ กับประกิต
“เฮ้ย...มงคล..นั่นมันเถ้าแก่บันลือกับเถ้าแก่ประกิตใช่ไหม”
ในฉั่วเทียนเหลาฝั่งบ้านไพศาล ทุกคนลุกออกจากโต๊ะอาหาร ภรพขยับเก้าอี้ให้วารินลุกขึ้นได้อย่างสะดวก ตามมารยาทสุภาพบุรุษ วารินตกรองเท้าส้นสูงของตัวเอง...เซ ภรพคว้าเอาไว้ได้ทัน
“อุ๊ย...ใจหายหมดเลย ขอบคุณค่ะพี่ภรพ....โอ้ย...” วารินโอดโอยเพราะข้อเท้าแพลง
“สงสัยข้อเท้าพลิก เดินไหวไหมครับ”
“เจ็บค่ะ”
“พยุงน้องพาไปส่งที่รถเถอะภรพ”
“ครับป๊า” วารินเกาะแขนภรพแน่น ภรพพาวารินที่เดินกะโผลกกะเผลก ออกไป
ด้านหน้าฉั่วเทียนเหลา ภรพส่งวารินจนขึ้นรถ..
“วันหลังไปกินข้าวที่บ้านนะอาภรพ” วันชัยชวน
“ครับ”
โชคทวี ขยับเสนอหน้าเข้ามาล่ำลาวันชัย...รถแล่นออก “เจ็กครับ...เมื่อกี้ผมเห็นเสี่ยบันลือ ด้วยครับ”
“บันลือไหน”
“เสี่ยบันลือแก๊งมังกรทองไงครับ”