บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร เรื่อง เสือ ตอนที่ 13
วันวิสาจะเดินออกมาจากกระท่อม
ภรพถาม “จะไปไหน”
“ไปช่วยนายจู๋ทำกับข้าว”
“ไม่ต้องไป...มานี่ซิ” วันวิสาจำใจเดินกลับไปหา “ล้างแผล ใส่ยาให้หน่อย” วันวิสามองนิ่ง “ทำเองมันไม่ถนัด”
วันวิสาจำใจทำตามคำสั่ง หยิบสำลี ยา น้ำยาล้างแผล ออกมาและเริ่มจัดการกับแผล
ภรพที่สายตาอยู่ที่อื่นค่อยๆเสมามองวันวิสาระยะใกล้ วันวิสาที่พยายามสนใจแต่แผลตรงหน้า อดไม่ได้ที่ต้องเหลือบไปมองแว่บนึง ตาประสานตา “มือเบาเหมือนกันนี่”
วันวิสาตั้งใจไม่ต่อปากต่อคำ
“โสร่งที่ซื้อมาให้...ชอบไหม”
“ก็ดี”
“ถูกใจรึเปล่า”
“ฉันมีสิทธิ์ออกความเห็นด้วยเหรอว่าชอบหรือไม่ชอบอะไร ในเมื่อฉันก็เป็นแค่นักโทษของนาย”
ภรพนิ่งอึ้ง วันวิสาทำแผลเสร็จ เก็บข้าวของออกไป ภรพมองตาม
ที่บ้านรุ่งเรืองไพศาลศิริ โชคทวีและมงคลเข้ามาหาไพศาลในห้อง
โชคทวีถาม “มีอะไรครับเจ็ก”
“อีกสองวัน รังนกจะส่งมาถึงกรุงเทพ”
มงคลทวน เพื่อให้เข้าใจถูกต้อง “หมายความว่าพรุ่งนี้ของถึงจะออกจากตรังใช่ไหมครับนาย”
“ใช่...อาภรพอีไม่อยู่ยังงี้ลื้อสองคนต้องเป็นเรี่ยวแรงเป็นหูเป็นตาแทนอีด้วย”
โชคทวีให้ความมั่นใจ “เจ็กไม่ต้องห่วงหรอกครับ ผมจะทำอย่างดีที่สุด”
มงคลถามต่อ “รังนกรุ่นนี้ เราจะส่งไปที่ไหนครับนาย”
“ส่งให้แทนรุ่นก่อนที่มีปัญหา ยังไงเราก็ต้องรับผิดชอบ อั๊วถึงอยากให้ดูแลให้ดี อย่าให้เกิดปัญหาซ้ำอีก”
โกดังเก็บ บรรจุรังนก บนเกาะ คนงานทยอยขนลังกระดาษ ที่ปิดผนึกแล้ว ออกมาตั้งเรียง เตรียมการขนส่ง