บทละครโทรทัศน์ รักออกฤทธิ์ ตอนที่ 15 หน้า 2
โจค่อยๆโผล่หน้าเข้าไป เห็นป๋องนั่งอยู่หน้าคอมพ์ของเขา ดูอะไรสักอย่างอยู่ สีหน้าดูวิปริต น้ำลายไหลยืด โจหยิบทิชชู ส่งให้ ป๋องรีบรับมาเช็ดปาก ก่อนจะรู้ตัว หันกลับมามองโจ ป๋องสะดุ้งร้องเย้ย รีบปิดเครื่อง ดึงหูฟังออก “พี่โจ...”
โจถีบป๋องตกเก้าอี้ “เลวจริงๆแกนี่ ฉันไม่อยู่ เลยเอาหนังโป๊มาดูเนี่ยนะ”
“ก็มันไม่มีอะไรทำนี่ครับ แหะๆ ก็เลยหาอะไรทำฆ่าเวลา”
“หนังสือธรรมะก็มีเยอะแยะ ทำไมไม่อ่านฆ่าเวลา”
“พี่อย่าโลกสวยนักสิครับ ธรรมะไม่ได้เหมาะกับทุกคนหรอกนะครับจะบอกให้”
โจขี้เกียจเถียงด้วย เดินมาดูพวกจดหมายต่างๆที่ส่งมาตอนเขาไม่อยู่
“พี่จะกลับมาทำงานแล้วใช่ไหม”
“เออ”
“เหมาะเลย เมื่อเช้าคุณหญิงจุ๋มโทรมา เขาบอกอยากเจอพี่”
โจถอนหายใจ “ฉันพอเดาออกว่าเรื่องอะไร แต่ฉันยังไม่อยากเจอเขาเลยว่ะ”
โจดูกลัดกลุ้ม
โจมานั่งคุยกับหญิงจุ๋มที่ร้านกาแฟ เพื่อบอกเลิกงาน “ตั้งแต่วันที่ผมรับงานคุณหญิงจนถึงวันนี้ ผมพยายามอย่างเต็มที่ทุกวิถีทางแล้ว แต่ผมก็ไม่สามารถหาหลักฐานหนาแน่พอที่จะมัดตัวคุณวนิษาได้ว่าเขาเป็นฆาตกรฆ่าน้องชายคุณ ผมว่าถึงเวลาที่ผมต้องบายแล้วล่ะครับ”
“ฉันรู้ว่าคุณพยายามเต็มที่ แต่มันอาจจะยังไม่พอ อย่าลืมสิว่ายัยนั่นไม่ธรรมดา มันเจ้าเล่ห์กลิ้งกลอก ถ้ามันเป็นผู้หญิงธรรมดาๆมันจะคุมบ่อนแทนผัวคนที่สองมันได้เหรอ”
“ผมไม่ได้ประมาทเขานะครับ แต่ผมทำสุดความสามารถแล้วจริงๆ”
“ไม่จริง ฉันรู้ว่าคุณยังทำได้ดีกว่านี้”
“ทำไมคุณหญิงไม่ลองหานักสืบคนอื่นดู อาจจะมีคนที่เก่งกว่าผมก็ได้”
“ฉันไม่อยากเสียเวลาเริ่มต้นใหม่น่ะสิ ที่ผ่านมาคุณทำได้ดีแล้ว พยายามต่อไปเถอะ”
“ขอบคุณครับ แต่ผมถึงทางตันแล้วจริงๆ ผมขอคืนงานนี้”
หญิงจุ๋มเงียบไปนิดหนึ่ง จ้องหน้าโจ เลิกให้กำลังใจ ใช้วิธีขู่เข็ญแทน
“ถ้าอย่างนั้น ตามสัญญาเราเซ็นกันไว้ว่ายังไงจำได้ใช่ไหม”
“เรื่องอะไรครับ”
“คุณต้องพิสูจน์ให้ได้ว่าวนิษาฆ่าหรือไม่ได้ฆ่าน้องชายฉัน ถ้าทำไม่สำเร็จ คุณต้องคืนเงินค่าจ้างให้ฉันครึ่งนึง”
“ก็ผมบอกแล้วว่าไม่เจอหลักฐานที่บอกว่าเขาฆ่าน้องชายคุณหญิง”