บทละครโทรทัศน์ ตามรักคืนใจ ตอนที่ 13 หน้า 2
ทันใดราม และเชษฐ์เดินเข้ามา ขนิษฐารีบถาม “เจอมั้ยคะ?” ทั้งราม และเชษฐ์ส่ายหน้า ขนิษฐา ไข่ ใจแป้วกว่าเดิม...
“วนหาถนนแถบนี้จนปรุไปหมดแล้วครับ ถ้าอยู่แต่ไม่เจอก็มีแต่ผีบังตาเท่านั้นแหละ” เชษฐ์บอก
ไข่ตกใจ หน้าเสียมากๆ
“อย่าพูดไม่เป็นมงคลสิ” ขนิษฐาปราม
“คุณน้อง บอกสารวัตรเต๊อะเจ้า ป้าเป็นห่วงคุณสิงห์ สารวัตรต้องช่วยเราแน่ๆ”
“ไอ้ช่วยน่ะ เค้าช่วยเราอยู่แล้วครับ แต่ว่า”
ไข่ชักขึ้น “แต่อันหยัง!!”
“ถ้าที่คุณสิงห์ไม่กลับไม่ใช่อุบัติเหตุ..แต่ไป..เอ้อ..ไหนๆกับ.แหะๆ จะดีเหรอครับที่ไปกวนสารวัตรเค้า”
ทุกคนอึกอักกันไป ในความคลุมเครือของสถานการณ์
รามเสนอ “เอายังงี้ รอจนถึงเช้ามั๊ยครับ ถ้ายังไม่มีวี่แววเราค่อยบอกสารวัตร”
ไข่หน้าจ๋อยมากๆพอได้ยินว่าต้องรอ
ขนิษฐาปลอบ “ป้าไข่ พี่สิงห์ต้องดูแลตัวเองได้แน่ ต้องอยู่ให้ป้าเป็นห่วงอีกนานเลย เชื่อน้องสิ”
ไข่ยังไม่สบายใจ น้องโอบแขนไข่ปลอบใจ
รามมองขนิษฐาที่ปลอบใจไข่ แววตาที่เหน็ดเหนื่อยของราม ก็ยังอดชื่นชมความเข้มแข็งของขนิษฐาไม่ได้....
....หนูนาร้องไห้จนหมดแรงหลับไปแล้ว....สีหนาทมอง ทั้งสงสารและเห็นใจ ลูบผมหนูนาอย่างอ่อนโยน และเขี่ยไรผมที่รกใบหน้าออกให้แผ่วเบา...เขาถอดเสื้อนอกของตัวเองเอามาห่มให้ร่างเล็ก.... หนูนาขยับกายเบาๆ ยังหลับต่อ..สีหนาทมองหนูนาด้วยความรู้สึกลึกซึ้ง เอื้อมมือไปเช็ดคราบน้ำตาบนใบหน้าหนูนาอย่างนุ่มนวลแผ่วเบา ระวังไม่ให้ตื่น
สีหนาทเอ่ยแผ่วเบา “ฉันจะไม่มีวันยอมให้เธอเป็นอะไร เธอจะต้องปลอดภัย นายสิงห์ให้สัญญา!” สีหนาทยิ้มล้มลงนอนใกล้ๆกัน สายตายังจับจ้องที่ร่างเล็ก วงหน้ายามหลับใหลของหนูนาบริสุทธ์อ่อนใสเหมือนกับเด็ก...สีหนาทยิ้มอ่อนโยนให้..
ขนิษฐาเดินเข้ามาที่ห้องพระ เห็นว่าไข่กำลังสวดมนต์
“คุณน้อง ไม่นอนเหรอเจ้า”
“ฉันขอสวดด้วยคนนะ”
ไข่ขยับที่ทางให้กับน้อง ขนิษฐามานั่งลงต่อหน้าโต๊ะหมู่ที่จัดไว้อย่างงดงาม น่าเลื่อมใส