บทละครโทรทัศน์ ลมซ่อนรัก ตอนที่ 14
บริเวณวอร์ดหน้าห้องพัก ในโรงพยาบาล ภัทรินเดินแยกมา ปราณนต์เดินตาม สักพักเสียงโทรศัพท์มือถือของภัทรินดังขึ้น
ภัทรินรับสาย “แม่..หมอณนต์..ปลอดภัยดีค่ะ แต่ยังต้องอยู่โรงพยาบาลดูอาการให้แน่ใจค่ะ..ภัทจะอยู่ดูแลหมออีกสักพัก แล้วจะรีบกลับค่ะ.. คะ?” หญิงสาวเหลือบมองปราณนต์ เดินเลี่ยงออกไป “ภัทร..ภัทรได้นอนค่ะ กินด้วย แม่ไม่ต้องห่วงภัทรหรอก..ไปนอนเถอะค่ะดึกแล้ว..ค่ะ”
ภัทรินวางสาย ปราณนต์ที่เดินตามฟังอยู่ ยิ้มๆ ขำๆ ลึกๆ แล้วก็อดสงสารและเห็นใจภัทรินไม่ได้ ตั้งใจจะไม่ดุให้ภัทรินต้องเจ็บช้ำไปมากกว่านี้ “คนโกหก”
ภัทรินชะงัก หันกลับมา จ้องด้วยหางตา “ไม่มีมารยาท” เธอทำท่าจะเดินหนีอีก
ปราณนต์คว้าแขนไว้ “จะไปไหน กลับบ้าน”
“ขอโทษนะคะ คุณกลับไปแล้ว กลับมาอีกทำไม..เพื่อมาพาชั้นกลับบ้าน?”
“ใช่ พยาบาลโทรมาแจ้งชั้นว่าให้มาเอาตัวเธอออกไป เพราะเธอจะทำให้น้องชายชั้นอาการแย่ลงไปกว่าเดิม”
“ชั้นเนี่ยนะ ชั้นเป็นภรรยาเขา ชั้นมีสิทธิ์จะอยู่เฝ้า”
“จะอยู่ถึงเช้าใช่มั้ย”
“ใช่”
“งั้นไปหาอะไรกินกัน ชั้นรู้ว่าเธอยังไม่ได้กินอะไร” ปราณนต์จะลากตัวหญิงสาวเดินไป
ภัทรินดึงตัวออก ถอยหนี “ไม่ต้องมายุ่งกับชั้นได้มั้ย”
“โอเค งั้นนั่งรอเวลาเช้า” ปราณนต์ต์นั่งลงบริเวณที่นั่งรอของญาติคนไข้แถวนั้น
ภัทรินแปลกใจว่าปราณนต์ต้องการอะไร “คุณจะนั่งนี่ทำไม ต้องการอะไร”
“ทำไม..เธอเอาน้องชายชั้นไปจดลิขสิทธิ์แล้วหรือไง ชั้นถึงจะนั่งเฝ้าไม่ได้”
“แต่..ชั้นไม่อยากอยู่กับคุณ”
“คิดว่าชั้นอยากอยู่กับเธอ? ไปๆ ไปนั่งนู้น ไปๆ”
“คุณปราณ!”
“ชู่ว์ ที่นี่โรงพยาบาลนะ เกรงใจคนไข้บ้าง..ไปๆๆ” ปราณนต์ทำท่าสบาย ไล่ภัทรินไปนั่งห่างๆ
หญิงสาวฮึดฮัด ไม่พอใจที่ปราณนต์กวนประสาทเธอ แต่แล้วภัทรินก็เอะใจที่เห็นปราณนต์ยิ้มด้วยบุคลิกแบบหมอณนต์ที่เธอรู้จัก ภัทรินถึงกับเพ่งมอง