บทละครโทรทัศน์ สะใภ้จ้าว ตอนที่ 34 หน้า 3
มาลา วรรณประคองคุณสอางค์ไว้ มีอาการจะเป็นลมตาม นางข้าหลวงทั้งปวงอกสั่นขวัญหนี คุณชายเล็กละล้าละลังแล้วกราบลงด้วย มองศรีจิตราอย่างเป็นห่วง ศรีจิตราสงบนิ่ง คุณชายรองเงยหน้าขึ้น เสด็จทรงเมินไปซ่อนรอยแย้มสรวล พระเนตรพราวคล้ายสาลินเวลาได้แกล้งคน
ห้องโถงตำหนักเล็ก หม่อมอำพันกำลังอัญเชิญจานเปลวางห้อยจ๊อมา มีนางข้าหลวงใหม่เชิญของกินตามมา
นมย้อยกับเจียมเข้าไปบอกข่าว หม่อมอำพันอ้าปากค้าง มือเอียงห้อยจ๊อเทลงพื้นแล้วเซ นมย้อย เจียมประคอง
ห้องนอนคุณชายโต นมย้อยเข้ามาบอกเรื่องทั้งหมดอย่างมึนซึม จรวยอยู่หน้ากระจก
“คุณโตรู้มั้ยคะเขาลือกันทั่วตำหนักใหญ่ว่าคุณรองจะไม่แต่งงานกับคุณศรีจิตรา” จรวยยิ้มสมใจ
ห้องนอนศรีจิตรา เข็มแผ่นเสียงจรดลงบนแผ่นไวนิล เสียงเพลงวอลทซ์รื่นเริงดัง ศรีจิตราเริ่มก้าวหมุนตัว มือยกขึ้นในท่าจับคู่ดวงหน้าแอร่ม ดวงตาเจิดจ้า ปากแย้มยิ้มสมใจ หัวเราะออกมาเบาๆ แล้วหยุดร้องไห้สะอื้นด้วยความปิติ
โถงหน้าห้องศรีจิตรา มาลา วรรณา คุณชายเล็กยืนแอบฟังอยู่ ได้ยินทั้งเสียงเพลง เสียงหัวเราะและเสียงสะอื้นเบา ๆ คุณชายเล็ก มาลา วรรณามองหน้ากันอย่างเป็นห่วง คุณชายเล็กหน้าถอดสี
หน้าบ้านราชดำริ รถจากวังวุฒิเวสม์แล่นพรวดมาจอดลงหน้าเทอเรส ยอดลงมาจากรถเห็นไม่มีการเคลื่อนไหว รีบเข้าไปเปิดประตูด้านหลัง คุณสอางค์ค่อย ๆ ยื่นมือมาเกาะเซซังออกมา กำไลวิ่งมาช่วย ทั้งสองหิ้วปีกสอางค์เข้าไปในตัวบ้าน
ระเบียงหลังบ้านราชดำริ คุณสร้อยนั่งชี้นิ้วอยู่บนตั่ง อุ่นเรือน พิศและสาวใช้อีก 2 นาง กำลังทำขนม กำไลเคาะขนมจากพิมพ์ อุ่นเรือนเอาทองคำเปลวชิ้นจิ๋วปิดหน้า พิศทำหน้าหวาดหวั่น “อื๋อ กินได้จริงหรือคะ”
“กินได้ซียะ ทองคำน่ะมีสรรพคุณฟื้นฟูผิว ทำให้เปล่งปลั่งเป็นน้ำเป็นนวลดู ดูผิวฉันซี” คุณสร้อยเอานิ้วแตะแก้ม หันข้างอย่างภาคภูมิเหนียงใต้คอแกว่งไกว
พิศมองความเหี่ยวแล้วมิอาจปลงใจเชื่อได้ “ถ้างั้น อิชั้นไม่กล้ากินหรอกค่ะ” พิศกระซิบ “เดี๋ยวเหี่ยว” อุ่นเรือนกลั้นหัวเราะทำตาดุใส่พิศ
กำไล ยอดประคองสอางค์มาถึงพอดี คุณสร้อยหันมายิ้มรับ ยอดรีบออกไป “ว้ายคุณพี่มาเงียบๆ ไม่ให้สุมให้เสียง” คุณสอางค์ลงนั่งบนตั่ง พิศถอยไป คุณสอางค์หน้าเผือด ดมยาดม “นี่มาส่งข่าวดีคุณชายรองกับแม่ศรีใช่ไหมคะ”
“ย่ะ มีข่าวดี ข่าวดีมาก”
คุณสร้อยยังยิ้มอยู่ อุ่นเรือน พิศ กำไล 2 สาวใช้เริ่มมองหน้ากัน
“ยังไงคะ คุณพี่” อุ่นเรือนเริ่มสงสัย