บทละครโทรทัศน์ รักนิรมิต ตอนที่ 17 (จบบริบูรณ์) หน้า 2
“ผมไม่ทราบจริงๆครับคุณแม่....” ไนล์นที ทำท่าคิด “อาร์ตมาหาผมที่พิพิธภัณฑ์..ผมก็ชวนเธอไปหาพี่ต้อ...แล้วผมก็จำอะไรไม่ได้เลย...”
เนตรนภาเห็นท่าทางไนล์นทีที่ดูจริงใจ ไม่โกหก เนตรนภามีท่าทางหวาดระแวงเล็กๆ พูดเสียงเบาลง ขยับ
เข้ามาใกล้ไนล์นที
“แกไม่เห็นอะไรผิดปกติเลยเหรอ......แกเห็นอะไรรึเปล่า....หรือว่าเห็นมัมมี่เหมือนชั้น.....”
ไนล์นทีส่ายหน้า “ไม่เห็นครับ....”
เนตรนภามองไนล์นที แล้วถอนหายใจเบาๆ
“ชั้นไม่เคยชอบห้องนั้นเลยจริงๆ......ข้าวของพวกนั้นก็เหมือนกัน....ดูมันมีอาถรรพ์ยังไงก็ไม่รู้.......ถ้ามีอะไรผิดปกติอีก.....ชั้นจะขนให้คริสตี้เอาไปประมูลให้หมด...เอาเงินมาลงทุนทำธุรกิจดีกว่า....”
ไนล์นทีมองเนตรนภา ก่อนจะก้มหน้าไม่พูดอะไร เอมนิริสยืนมองนิ่งอยู่ในความมืด
บ้านอัสวาน ประตูด้านในบ้านอัสวานเปิดออก อัสวานเดินเข้ามาท่าทางเหนื่อยอ่อน อัสวานเดินไปทรุดตัวนั่งหมดแรงที่ชุดรับแขก เศรษฐาเดินเข้ามา เห็นอัสวานนั่งอยู่ หลับตา ก็เคาะประตูที่เปิดอยู่เหมือนให้อัสวานรู้ตัว อัสวานลืมตาขึ้น เศรษฐาเดินเข้ามานั่งใกล้ๆ “หมดแรงเลยล่ะซิ.....”
“ใช่.....พี่ฐาเข้ามาได้ไงคะเนี่ย....”
“เปิดประตูทิ้งไว้ทั้งหน้าบ้าน ทั้งในบ้านเลย.....ดีน่ะที่เป็นพี่ ถ้าเป็นตีนแมวเข้ามาล่ะก้อ.....มันขนหมดบ้านไปแล้ว.....”
อัสวานขยับตัวนั่งให้ดีขึ้น ยิ้มนิดๆให้เศรษฐา
“ไม่มีใครเข้ามาหรอกค่ะ.....มีพี่ฐาอยู่ทั้งคน ไม่มีใครกล้าทำอะไรอาร์ตหรอก”
“ก็ไม่แน่นะ...”
อัสวานมองเศรษฐาอย่างซาบซึ้ง เอื้อมมือมาจับมือเศรษฐาไว้ “ขอบคุณพี่ฐามากนะคะ......ที่ช่วยอาร์ต....”
เศรษฐามองอัสวานแล้วยิ้มนิดๆ
ก่อนหน้านี้ ที่โรงละคร เศรษฐาหมุนตัวกลับมาจะกลับไปทำงานต่อ เศรษฐาชะงักค้าง เหมือนนึกไม่ถึงว่าจะเห็นสิ่งที่ปรากฏตรงหน้า ฮอรัสตัวเป็นคน หัวเป็นนกอินทรีย์ยืนอยู่ในเงามืด ฮอรัสเดินออกมาจากเงามืด เศรษฐาถอยหลังไปนิด
เศรษฐาพึมพำ “เทพฮอรัส.....” ฮอรัสเดินเข้ามาช้าๆ ยื่นมือขึ้นแตะไหล่เศรษฐาไว้