บทละครโทรทัศน์ รักนิรมิต ตอนที่ 16 หน้า 2
“ทำไมแม่ถึงรู้ว่าคุณเนตรนภากำลังมีปัญหาครับ”
“ก็แม่บอกแล้วไง.....ว่าแม่รู้สึกว่า เนตรกำลังประสาทเสีย”
“แล้วแม่นึกยังไงครับ....ถึงอยากจะช่วยเค้า....เนตรนภาร้ายกับเรามากนะครับ”
ดวงตาถอนหายใจเบาๆ “นั่นซิ.....อยู่ดีๆแม่ก็เกิดปลงขึ้นมา”
“แต่เนตรนภาไม่ยอมปลง”
ดวงตายิ้มนิดๆ “แม่เข้าใจน่ะ....ร้ายมาทั้งชีวิต....พูดดีครั้งเดียวจะให้กลับมาเป็นคนดี กลับมารักกันเหมือนในละคร มันเป็นไปไม่ได้หรอก ชีวิตจริง....มันแรงกว่านั้นเยอะ”
“แล้วแม่มาทำไมครับ....ถ้ารู้ว่ามาแล้ว มันก็ไม่มีอะไรดีขึ้น”
“ความดีทำครั้งเดียวไม่พอหรอก......เราต้องทำดีให้สม่ำเสมอ...ทำไปเรื่อยๆ...ทำแบบไม่ต้องคาดหวังว่าจะอะไรกลับมา....แค่คิดว่าจะทำความดี....ก็มีความสุขแล้ว”
ดวงตายิ้มให้เศรษฐาอย่างอ่อนโยน แล้วจับมือลูกเดินคู่กันไป เนตรนภาเดินมา ยืนมองดวงตากับเศรษฐาที่จูงมือกันไป
ห้องนอนไนล์นที ไนล์นทีนอนหลับอยู่บนเตียง ท่าทางหลับลึก เหมือนโดนมนตร์ เสียงโทรศัพท์มือถือดังแต่ไนล์นทีก็ไม่มีท่าทีจะตื่น ในห้องค่อนข้างสลัว ม่านปิดไว้ เอมนิริสมองไนล์นทีอย่างรักใคร่
“พรุ่งนี้ ท่านกับข้าจะได้อยู่ด้วยกันตลอดไป.....ครั้งนี้ข้าจะไม่ปล่อยให้ท่านจากไปอีก.....ข้าจะต้องทำสำเร็จให้ได้.....สามพันสามร้อยปี ยาวนานเหลือเกิน....ราดาเมซ แต่ข้าก็รอ.....รอท่านแต่เพียงผู้เดียว.....ครั้งนี้ใครก็มาพรากท่านไปจากข้าไม่ได้” เอมนิริสเสียงเข้ม
บ้านอัสวาน เศรษฐานั่งอยู่ อัสวานโทรศัพท์ถึงไนล์นทีอีกครั้ง มีเสียงเรียกแต่ไม่มีคนรับ อัสวานเอาโทรศัพท์ลงอย่างแปลกใจ “ไนล์ไม่รับโทรศัพท์ค่ะ”
เศรษฐาแปลกใจ “เมื่อเช้า.....พี่ก็ไม่เห็นไนล์น่ะ.....ยังคิดว่าเค้าออกไปไหน..หรือไม่ก็ยังไม่ตื่น”
“แต่ไนล์ก็ไม่เคยไม่รับโทรศัพท์นะคะ”
เศรษฐาทำท่าคิด “อาจจะกำลังยุ่งมั้ง....หรือไม่ก็คุยงานกับใครอยู่”
อัสวานพยักหน้าช้าๆอย่างเห็นด้วย
ห้องนอนไนล์นที ไนล์นทียังคงนอนหลับใหลอยู่บนเตียง มีเอมนิริสนอนคลอเคลียอยู่ข้างๆ สีหน้ามีความสุข