บทละครโทรทัศน์ รักนิรมิต ตอนที่ 7 หน้า 3
อัสวานหมั่นไส้ทำเสียงในลำคอ “อึ อืม......ม.......นี่ขนาดไม่อยากยุ่งเรื่องส่วนตัวนะเนี่ย”
“ก็เป็นห่วงเจ๊ไง.....”
“คุณไนล์พาพี่อาร์ตไปไหนเหรอครับ....”
“แหม......ชั้นนึกว่าแกจะไม่พูดอะไรซะอีก.....”
อัสวานยิ้ม “ทั้งอยากรู้......ทั้งเป็นห่วง.....ใช่มั้ย....”
แม่บ้านเข้ามา “คุณๆคะ......คุณเมฆเชิญที่ห้องประชุมค่ะ....”
พงศ์พันธ์ อ๊อฟ จอย พิมมี่ ร้อง “โอ้โฮ้” พร้อมกัน
“รีบบอกก่อนเลย.....พี่อาร์ต”
“คุณเมฆบอกว่าให้รีบไปค่ะ....เพราะต้องรีบไปเจอลูกค้า....”
อัสวานขยับลุกขึ้น “ได้เลยค่ะ....ป้า....”
อัสวานพูดจบก็เดินนำไป ทั้ง 4 คนมองตามไปเหมือนเซ็งที่ไม่รู้เรื่องซะที ก่อนจะรีบเดินตามอัสวานไป
ห้องพักเนตรนภาที่อังกฤษ เนตรนภานั่งจิบชาอยู่ ท่าทางครุ่นคิด มองไปที่ของตกแต่งในคอนโดซึ่งเป็นของจาก
อียิปต์ เนตรนภามองของชิ้นนั้น
อดีต ห้องพักในโรงแรมอียิปต์ นัยนาหยิบของชิ้นเดียวกันขึ้นมาดู แววตานัยนาดูมีความสุข ตกหลุมรัก
“ไม่น่าเชื่อเลยว่า ชั้นจะตกหลุมรักอียิปต์ขนาดนี้”
“ตกหลุมรักอียิปต์ หรือว่าตกหลุมรักใครบางคนที่อยู่ที่นี่กันแน่”
ยิ้มนิดๆ “เธอเป็นแม่หมอผู้หยั่งรู้ตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย.....เนตร.....”
เนตรนภาหัวเราะเบาๆ “แค่มองหน้าเธอ ชั้นก็รู้แล้ว....ว่าเธอกำลังมีความรัก......”
นัยนายิ้ม “รักอียิปต์ไง.....รักแม่น้ำไนล์.....รักปิรามิด....สฟิงค์....ถ้าชั้นมีลูก...ชั้นจะตั้งชื่อลูกว่า....อัสวาน.....”
“อัสวาน......ก็แปลกดี.....”
นัยนายิ้ม “อัสวานเป็นทั้งชื่อเมือง....เป็นทั้งชื่อเขื่อนใหญ่กั้นแม่น้ำไนล์”
เนตรนภาแอบมองท่าทางของนัยนาอย่างริษยาและหมั่นไส้ ก่อนจะเปลี่ยนแววตาท่าทางให้เป็นปกติ พูดแหย่เล่นต่อ “หาพ่อได้แล้วเหรอจ๊ะ.....เพื่อนรัก.....ถึงได้คิดตั้งชื่อลูกแล้ว....”
นัยนาหัวเราะขำเหมือนนึกขึ้นได้ “นั่นซิ.....ยังหาไม่ได้เลย....”
เนตรนภาทำท่าเหมือนนึกอะไรขึ้นมาได้ “แล้วเมื่อคืน.....เธอหายไปไหนมา....”