บทละครโทรทัศน์ รักนิรมิต ตอนที่ 5 หน้า 4
“ทำอะไรอะ....นา.....”
นัยนาหันไปมองเห็นดวงตาเดินเข้ามานั่งใกล้ๆ นัยนายิ้มให้ “กำลังดูรูปแม่น้ำไนล์ เราไปล่องเรือกันมั้ย...ตา....”
“ก็น่าสนใจดีนะ....แล้ว....ใครจะเป็นไกด์พาเที่ยวล่ะ....ชั้นยังไม่ได้คุยกับทรรศ์เลย..ไม่รู้ว่างรึเปล่า....”
“น่าจะว่างนะ....เพราะคุณราชันย์ชวนพวกเราไปลงเรือล่องแม่น้ำไนล์กัน”
“ชวนเราหรือชวนเธอคนเดียว”
“ชวนพวกเราซิ...นาจะไปกับคุณราชันย์สองคนได้ยังไง”
“แล้วนาไปเจอคุณราชันย์ที่ไหน....”
“ก็ที่โรงแรมนี่แหละ....บังเอิญเจอกันในสวน...” นัยนาพูดเหมือนไม่ได้มีอะไรพิเศษ ยังคงดูรูปต่างๆต่อ ดวงตามองนัยนาก่อนจะตัดสินใจถามอย่างตรงไปตรงมา
“นา.....ชั้นถามอะไรหน่อยได้มั้ย....แต่เธอต้องตอบตรงๆนะ....”
นัยนาหันมามอง “เรื่องอะไรเหรอ....”
ดวงตารุกต่อ “แล้วที่สำคัญ..ต้องพูดความจริงด้วยนะ....”
“เรื่องอะไรเนี่ย....” นัยนาขำๆ “ตาก็รู้ว่านาไม่ชอบคนโกหก.....แล้วนาจะโกหกทำไมล่ะ ถามมา ตอบตรง ตอบเรื่องจริง รับรองได้....” ท่าทางนัยนาแข็งขัน จริงจัง แต่ยังอมยิ้มนิดๆ อารมณ์ดี ดวงตามองอย่างพอใจ
“นา....คิดยังไงกับจุลทรรศ์ แล้วก็คุณราชันย์”
“คิดยังไง.....ก็คิดว่าเป็นเพื่อนใหม่ไง....”
“แค่นั้นเองเหรอ.....ไม่ได้คิดอะไรมากกว่านั้นใช่มั้ย....โดยเฉพาะคุณราชันย์อะ”
นัยนามองดวงตาแล้วยิ้มอ่อนๆ “นาเพิ่งจะรู้จักคุณจุลทรรศ์ คุณราชันย์ได้ไม่กี่วันเอง...จะคิดอะไรมากไปกว่านั้นได้ยังไง.....”
“ก็ไม่แน่ไง.....เผื่อจะเป็นรักแรกพบ....ใครจะรู้...” นัยนามองดวงตาแล้วยิ้มนิดๆ ไม่ตอบอะไร
บ้านเศรษฐา ดวงตาพึมพำเบาๆ
“ไม่ได้คิดอะไร......หึ.......ไว้ใจใคร....เชื่อใจใครไม่ได้จริงๆ”
เศรษฐาขยับเข้ามาใกล้ๆ “แม่ว่าอะไรนะครับ....”
ดวงตาหันไปมอง แววตาแข็งกร้าวขึ้น เหมือนจะมีอาการพร้อมอาละวาด เศรษฐารีบจับมือดวงตาไว้ พูดเสียงอ่อนโยน “แม่ครับ.....แม่......แม่ครับ.....”
ดวงตาที่แววตาแข็งกร้าว ค่อยๆหันมามองเศรษฐา ตาที่เหม่อลอยเปลี่ยนมาโฟกัสที่หน้าเศรษฐา เศรษฐายกมือ