บทละครโทรทัศน์ รักนิรมิต ตอนที่ 10 หน้า 4
“เปล่า.....ไม่มีอะไร”
“ไม่มีอะไรก็กินก่อนเลย.....เจ๊.....ไอ้จอยมันจิ้มจกจะหมดจานแล้ว”
จอยโวยกลับ “แหม......ไอ้พงศ์.....แกไม่ได้กินเลยนะ....ปลาร้ายังคาปากอยู่เลย”
พงศ์พันธ์รีบหุบปากเคี้ยวอย่างไว อัสวานอดขำไม่ได้
“พี่อาร์ตหาข้อมูลเรื่องไอด้า เอาไปทำอะไรเหรอ”
พงศ์พันธ์แย่งตอบ “แหม.....คำถามอ่อนมาก ไอ้อ๊อฟ.....เจ๊แกก็หาข้อมูลเอามาทำงานซิวะ”
“จริงๆก็ไม่เกี่ยวกับงานเท่าไหร่หรอก...แค่อยากรู้ว่าเรื่องไอด้ามันเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริง.....หรือเรื่องแต่งขึ้นมา”....
จอยอยากรู้ “แล้วมันเป็นเรื่องจริงรึเปล่าพี่....”
“ไม่รู้เหมือนกัน....คงต้องใช้เวลารวบรวมข้อมูลซักพักล่ะ....” อัสวานมองทุกคน “ขอโทษนะที่ทำให้คุณเมฆบ่น”
“โอย.....คุณเมฆแกก็บ่นเป็นงานหลักอยู่แล้วพี่.....พวกผมไม่สนใจหรอก....”
“พงศ์.....แกอย่าเอาชั้นกับอ๊อฟ ไปรวมในชมรมคนหน้าด้านอย่างแก” จอยหันไปทางอ๊อฟเห็นก้มหน้าก้มตากิน “เอ้า....ไอ้อ๊อฟ....ไม่พูดไม่จา...กินอย่างเดียวเลย”
พงศ์พันธ์กับจอยโวยวายว่า ของกินจะหมดให้รีบกิน อัสวานมองทุกคนแล้วก็อดยิ้มไม่ได้ ทำให้ความเครียดคลายลง
คฤหาสน์ศักดาดำรง เด็กรับใช้ยกจานอาหารออกไป ป้าการะเกดเดินตามคุณผ่อง มีเด็กรับใช้เดินตามมาอีกคน เสิร์ฟชาและขนมให้ บนโต๊ะมีเนตรนภา ไนล์นทีและเพนนี นั่งอยู่ด้วยกัน ท่าทางเพนนีมีความสุขมาก
“อาหารอร่อย......ถูกปากมากผ่อง.....”
“ขอบคุณค่ะ”
“นานๆจะได้กินอาหารไทย รสชาติดั้งเดิมแบบนี้ซักที” เนตรนภาหันมาทางเพนนี
“หนูเพนนีมาชิมฝีมือคุณผ่องบ่อยล่ะซิ.....”
เพนนียิ้มนิดๆตอบแบบไม่ให้เสียฟอร์ม “ก็นิดหน่อยค่ะ.....”
“ขอบใจมากนะ.....ที่เป็นเพื่อนนที....” เนตรนภา หันไปมองไนล์นที ทำท่าเหมือนแม่ที่แสนดีรักลูกสุดๆ
“นทีเค้าอยู่เมืองนอกมาตลอด พอกลับมาอยู่เมืองไทย เพื่อนฝูงก็เลยไม่มี”
“เพนนียินดีมากค่ะ”
“คงต้องขอตัวไปพักผ่อนก่อนนะจ๊ะ.......ตามสบายนะหนู.....”