บทละครโทรทัศน์ When I Was sixteen เมื่ออายุสิบหก ตอนที่ 3 หน้า 4
“พี่ไม่ได้พามา สองคนนั้นตามมาได้ยังไงพี่ก็ไม่รู้เหมือนกัน”
“แล้วตกลงพี่มดเป็นเพื่อนสนิทหรือเป็นแฟนพี่ฤทัยกันแน่”
ฤทัยอึ้งไปนิดหนึ่ง ท่าทางงงๆ ว่าทำไมดาลัดดาวจะต้องคาดคั้นอยากรู้เรื่องของมดขนาดนี้
“มดเป็นแค่เพื่อนสนิทของพี่จริงๆ ครับ” ดาลัดดาวยังระแวงอยู่ ยังไม่อยากเชื่อ
ดาลัดดาวหันไปเห็นรถของลุงปื๊ดแล่นใกล้เข้ามา ที่ท้ายกระบะมีชาวต่างชาติ 2 คนนั่งเล่นสาดน้ำประแป้งกับผู้คนแถวนั้นอย่างสนุกสนาน ป้าหน่อยนั่งมาด้านหน้าคู่กับลุงปื๊ดที่เป็นคนขับ ป้าหน่อยหันมาทางดาลัดดาว แล้วทำท่าเขม้นมอง เหมือนเห็นหน้าไม่ชัด ดาลัดดาวรีบกระโดดหลบหลังฤทัยทันที ฤทัยตกใจ “มีอะไรเหรอครับน้องดา”
ดาลัดดาวหลบอยู่ข้างหลังฤทัย แล้วโผล่หน้าออกมามองรถของปื๊ดกับหน่อย
“ลุงปื๊ดกับป้าหน่อยค่ะ สงสัยจะพาแขกต่างชาติออกมาเล่นสงกรานต์”
ฤทัยเอะใจ “น้องดาทำท่าตกใจอย่างนี้ แสดงว่าน้องดาแอบออกมากับพี่โดยที่ไม่ได้ขออนุญาตลุงกับป้าใช่มั้ยครับเนี่ย”
“อย่าเพิ่งถามอะไรตอนนี้เลยค่ะ ดาว่าดาต้องรีบกลับบ้านแล้วล่ะค่ะ”
ดาลัดดาวดึงฤทัยหลบออกไปอีกทาง
ในรถปื๊ด หน่อยเขม้นมองออกไปนอกรถจนปื๊ดสงสัย ชาวต่างชาติสองคนนั่งเล่นน้ำประแป้งกับชาวบ้านอยู่ท้ายกระบะ
“มองอะไรเหรอหน่อย”
“ฉันเห็นใครไม่รู้หน้าเหมือนดาเลยพี่ อยู่กับหลานชายโรงไม้ด้วย”
ไดาไม่สบายนอนอยู่บ้านโน่น จะออกมาเล่นน้ำที่นี่ได้ยังไง”
“เดี๋ยวพาแขกกลับเกสต์เฮาส์แล้วพี่ปื๊ดพาฉันกลับไปดูดาที่บ้านหน่อยนะ”
หน่อยมีสีหน้าติดใจสงสัยอะไรบางอย่าง
งานสงกรานต์ในเมือง อนึ่งกับมดเดินตามหาฤทัย
“ฤทัยกับน้องดาหายไปไหน”