บทละครโทรทัศน์ มาลีเริงระบำ ตอนที่ 13
ภายในผับ ชงโคร้องเพลงไปเต้นไป คนส่งแก้วเหล้าให้ ชงโคยิ้มรับมา ในร้านเหล่าผู้ชายมองชงโคอย่างหื่นกระหาย ยิ่งดึกก็ยิ่งเมาชงโคเต้นแบบยั่วยวนมากขึ้นเรื่อยๆ เริ่มเหมือนสาวโคโยตี้เข้าไปทุกที ถึงขั้นกระโดดขึ้นไปเต้นบนโต๊ะยั่วยวนลูกค้า
“ถอดเลย ถอดเลย” เสียงลูกค้าผู้ชายต่างโห่ร้องยั่วยุ ลูกค้าส่งแก้วเหล้าให้อีก ชงโคดื่มเข้าไปเริ่มชิน เริ่มสนุกกับการยั่วยวนชาย หญิงสาวเริ่มถอดเสื้อนิดๆหน่อยๆ โยนออกไป
พวกผู้ชายร้องดังขึ้นอีก “ถอดเลย ถอดๆๆ”
ชงโคไม่รู้ตัวเลยว่าการดื่มเหล้าจัด และความเคยชินกับการเต้นยั่วผู้ชายทุกวัน จะนำหญิงสาวไปสู่วงจรของการขายตัวในที่สุด
เช้าวันใหม่ที่คอนโด ชงโคงัวเงียตื่นขึ้นมายังคงมีอาการแฮงก์อยู่บ้าง
“ปวดหัว” หญิงสาวบ่นกับอาการของตัวเอง เสื้อผ้ายังอยู่ในชุดเดิมเหมือนเมื่อคืน
“เรื่องเล็ก ต้องถอนสักกรึ้บสองกรึ้บ อยู่ในตู้นั่นน่ะ” ซูซี่บอกแนะนำอย่างเห็นเป็นเรื่องธรรมดา
ชงโคเดินไปหยิบแก้วกับขวดเหล้าออกมา
ซูซี่เปิดสมุดบัญชีดู “มีงานทุกวันเงินเข้าทุกวัน ดูสิ เกิดมาแกเคยเห็นเงินขนาดนี้หรือวะ นังชงโค”
“เราต้องออกงานแบบนี้ไปอีกเท่าไหร่ คุณวานิช เขาเคยบอกว่าจะออกอัลบั้มให้ฉันไง ฉันอยากเป็นนักร้อง” ชงโควางแก้วที่ดื่มแล้วลง
“จะปั้นนักร้องสักคนต้องใช้เงินลงทุนเยอะ คุณวานิชเขาคงขอคิดดูก่อน”
“เจ๊คุยกับคุณวานิชให้หน่อยสิ”
“เคยคุยกันแล้ว” ซูซี่ตอบแบบขอไปที
“เหรอๆ เขาว่าไง” ชงโคตื่นเต้น
“เขาต้องการของแลกเปลี่ยน”
“ของแปลกเปลี่ยนอะไร”
ซูซี่มองตาชงโค ยิ้มมีเลศนัย
ที่ห้องซ้อมของเบล หญิงสาวตั้งใจทุ่มเทร้องเพลงจนจบท่อนสุดท้าย ครูสอนพอใจกับการซ้อมของเบล เอ่ยชมขึ้น “อืม...ดีมาก เอาล่ะค่ะ วันนี้พอแค่นี้ก่อน”
“ไม่ ยังไม่ดีพอ”