บทละครโทรทัศน์ มาลีเริงระบำ ตอนที่ 23 หน้า 3

อีกมุมหนึ่ง ปู่เชื้อและย่าหงส์เดินเข้ามา โรสตกใจ “พ่อแม่มาได้ยังไง!” 

“เรามาเซอร์ มาซา ซาใภ้ เอ้อ  อะไรทำนองนั้นน่ะ” ย่าหงส์จะพูดว่าเซอร์ไพรส์ แต่พูดไม่ถูก

 ปู่เชื้อและย่าหงส์หันมาเจอโยทะกา  โยทะกากลัวมาก หน้าตามีพิรุธ  

“เอ๊ะหนูคนนี้” ปู่เชื้อรู้สึกคุ้นหน้า 

โรสมองหน้าย่าหงส์ผู้เป็นแม่ขอความช่วยเหลือ ย่าหงส์รู้ใจลูกชาย “เจ้านายของหนูมาลีมัน...เจ้านายไง  ที่เป็นนางงาม ออกทีวีบ่อยๆ แกเลยคุ้นหน้า แค่นั้นแหละ” ย่าหงส์มองหน้าโยทะกา จงใจบอกเพื่อให้หญิงสาวทำตัวปกติ 

โยทะกาก้มหน้า รู้สึกละอายใจ เข้าใจแล้วว่าย่าหงส์ช่วยปกปิดทุกอย่าง 

ปู่เชื้อพยักหน้าว่าคงใช่ ไม่สนใจอีก

หนูมาลีเกริ่น “ร้านเซอร์ไพรส์ของเราผ่านร้อนผ่านหนาวมามากมาย เคยเป็นแค่ร้านคาราโอเกะ เคยเป็นสถานที่ผ่อนคลายของผู้ชายอารมณ์เปลี่ยว ถึงกระนั้นร้านนี้ก็ยังไม่มีอนาคตจะถูกเจ้าหนี้ยึดวันไหนก็ยังไม่รู้ แต่สำหรับหนูร้านนี้คือชีวิตของพ่อหนู พ่อที่หนูเรียกว่าพี่”

"ถ่ายเลย” นักข่าวสั่งช่างกล้อง

“พี่โรสใช้ร้านนี้หาเงินส่งหนูเรียน เกือบเดือนมานี้พี่เขาตัดสินใจชุบชีวิตร้านขึ้นมาใหม่เพื่อให้ร้านนี้เป็นที่ร้องเพลงที่ๆ คุณจะบอกรักตัวคุณ บอกรักคนอื่นด้วยเสียงเพลง หนูก็เลยขอใช้โอกาสนี้บอกรักพ่อ...พ่อที่หนูจะไม่เรียกว่าพี่อีกแล้ว!!” โรสตะลึง

กรรมการคนแรกทำหน้าสะใจ “อัดแล้วใช่ไหมอัดแล้วนะ... “ แล้วก็นึกขึ้นได้ “เอ๊ะ” 

“นาทีนี้หนูไม่มีความสงสัยไม่มีความอายใดๆ อีกแล้วกับคำว่าลูกตุ๊ด เพราะพ่อคนนี้ เขาเป็นทั้งแม่ และเป็นทั้งพ่อ ที่หนูภาคภูมิใจ” หนูมาลีเอ่ยชัดเจน 

โรสยิ้มออกมาในดวงตา นึกไปถึงอดีตกว่าจะมีวันนี้ 

โยทะกาเศร้า พึมพำออกมาคนเดียว “ใช่ เขาเป็นทั้งพ่อและแม่ที่ดีที่สุด ... ในขณะที่บางคนไม่สนใจจะทำหน้าที่นี้ด้วยซ้ำ” 

“เอ๊า ทำไมกลายเป็นแบบนี้ไปได้” กรรมการสมาคมตกใจที่เรื่องดันพลิก 

ทองทา บอย อธิ และการะเกดพลอยซาบซึ้งใจไปด้วย 

“ต่อไปนี้สำหรับหนู จะไม่มีพี่โรสจะมีแต่พ่อเท่านั้น” 

โรสน้ำตาไหลลงมา

ปู่เชื้อตะโกนออกมาเสียงดังทั้งร้าน หน้าตายิ้มแย้มให้หนูมาลีได้ยินด้วย “เฮ้ย  .....  ข้าเป็นพ่อมันข้าก็ไม่อายโว้ย”

"พ่อ!” โรสร้องอย่างตกใจ คิดไม่ถึง

“ข้ามาหาเอ็งเพราะเรื่องนี้... ไอ้ลูกชาย” ปู่เชื้อเอ่ยบอกลูกชาย 

โรสร้องไห้ออกมา โผเข้ากอดกับปู่เชื้อและย่าหงส์