บทละครโทรทัศน์ ทายาทอสูร ตอนที่ 21

หน้าบ้านมนัสวาณิชย์ สว่างเปิดประตูบ้านออกกว้าง รัชโรจน์ขับรถเลี้ยวออกมา แม่ชีแสงบุญนั่งอยู่ที่เบาะหลังคนขับทางซ้ายมือ ท้องฟ้าเหนือบ้านดูอึมครึม และมีเงาตะขาบ ลอยวนไปมา

อาคารออฟฟิศทาวเวอร์ของโอฬารซึ่งสร้างภายนอกเสร็จแล้ว  ภายในห้องเมนไฟ ช่างไฟกำลังปีนบันไดส่องไฟฉาย  เปิดฝาดูคัทเอ้าท์ใหญ่  ช่างไฟคนที่สองยืนอยู่ข้างล่าง คอยดูส่งเครื่องมือ แสงมืดเพราะต้องดับไฟอาคาร

ช่างไฟคนแรกบ่น “งงว่ะ  ตรวจสายไฟทุกเส้น ทุกชั้น  ก็ไม่เห็นมีอะไรผิดปกติแต่ทำไมไฟมันดับได้วะ” ช่างไฟเปิดฝา พยายามส่องดูด้านใน “ข้างในก็ไม่มีอะไรช็อต  ฟิวส์ก็อยู่ครบ” เขาส่องไฟไปมา ชะงัก “เฮ้ย!”

ช่างไฟคนที่สองถาม “มีอะไรพี่”

ช่างไฟคนแรกเห็นตะขาบเลื้อยออกมาจากด้านใน “เจอตัวแล้ว...มึงนี่เอง  ทำกูไม่ได้กลับบ้านกลับช่อง  เอาคีมมา” ช่างไฟคนที่สองส่งคีมให้   ช่างไฟคนแรกจะคีบ ตะขาบหายไป “ไปไหนวะ ไอ้วี  มึงเอาสเปรย์มา” เขายื่นมือไปรอรับของ แต่ตายังส่องหาตะขาบ “เร็วซิวะเดี๋ยวมันก็มุดไปไหนต่อไหน  ไอ้วี!” ช่างไฟหันลงมอง  อึ้ง เห็นเธียรยืนแหงนมองแสยะยิ้ม หน้าตาแดงน่ากลัว  ถือสเปรย์ฉีดเข้ามา

โอฬารเดินมาตามทาง  ที่มีไฟสำรองตามจุดบ้าง  รัชนีเดินตาม

โอฬารโมโห “มันอะไรกันนักหนา นี่ถ้าวันนี้ยังแก้ระบบไฟไม่ได้ผมคงต้องเปลี่ยนบริษัท”

“ค่ะ คุณโอฬาร” ทันใดไฟก็ติดสว่างขึ้นมา “อุ๊ย ติดแล้วค่ะ” โอฬารกำลังจะดีใจ ไฟดับอีก คราวนี้มืดหมดเลย “ว้ายยยย....” รัชนีกระโดดเข้ากอดโอฬาร โอฬารมองรัชนี จ้องกัน

เสียงช่างไฟร้องดังก้องไปทั้งตึก “ช่วยด้วย”

โอฬารได้สติ ผลักรัชนีออก โอฬารมองไป เห็นเธียรเดินผ่านไป “ช่างๆ  คุณรออยู่ตรงนี้ก่อน”

“ค่ะ” รัชนีมองตาเยิ้ม

โอฬารเดินตามเธียรไป “ช่างๆ” ช่างไฟคนที่สอง วิ่งสวนมาชนโอฬารกระเด็น “เฮ้ย...”

“ไม่ไหวแล้ว ไม่อยู่แล้ว....” ช่างไฟคนที่สอง ล้มลุกคลุกคลานวิ่งไป

“เดี๋ยวสิ จะไปไหน เกิดอะไรขึ้น” โอฬารได้ยินเสียงเหมือนไฟช็อตฟู่ๆ  มองไปเห็นคัทเอ้าท์บนผนังช็อตฟึ่บๆ เป็นระยะ มีประกายไฟแลบออกมา ช่างไฟคนแรกบันไดล้ม  นอนสลบอยู่  โอฬารรีบเข้าไป  แต่ไม่กล้าแตะตัวทำอะไรไม่ถูก “ช่างๆ เป็นอะไรวะเนี่ย” โอฬารเอะใจแหงนมอง  คัทเอ้าท์ระเบิดไฟลุก