บทละครโทรทัศน์ เจ้าเวหา : ฝั่งน้ำจรดฝั่งฟ้า ตอนที่ 5 หน้า 2
“จำไม่ได้...ฉันก็บอกพวกคุณไปตั้งแต่ที่โรงพยาบาลแล้วไงก็บอกชื่อคนไข้ให้คุณแล้ว...จะเอาอะไรกับฉันอีก...”ปรีชาหมดความอดทน“พี่ให้ผมจัดการเองดีกว่าครับ...อย่ามาเสียเวลาเลย”มงคลยิ้มเหี้ยม “เสียเวลาที่ไหน...ยิ่งนังนี่มันทำเสียงดังปากแข็งอย่างนี้แสดงว่าไอ้คนป่วยคนนั้น...มันจะต้องมีความสำคัญ...จริงไหมคุณพยาบาล...”เกตุหงุดหงิด “ทำไมพวกคุณถึงอยากรู้ว่าคนป่วยเป็นใคร...เค้าไปทำอะไรให้”“มันทำให้ฉันเสียหายมากก็แล้วกัน...ว่าไง...พอจะจำได้แล้วใช่ไหม...”เกตุหันหน้าหนี พยายามทำไม่พอใจ “ฉันจะรู้ได้ยังไงล่ะ...ฉันไม่รู้อะไรปล่อยฉันไปเถอะ ตอนแกจับฉันมา คนข้างบ้านฉันเค้าก็ต้องเห็น ...ป่านนี้ เค้าอาจจะแจ้งตำรวจแล้วก็ได้ ถ้าไม่อยากติดคุกปล่อยฉันไปเถอะ”มงคลเริ่มโมโห “อย่ามาขู่กันหน่อยเลยป้า...คิดว่าฉันกลัวหรือไง...สรุปว่าจำไม่ได้ใช่ไหม...ดี...ไอ้ชา....จัดการ...”เกตุสะดุ้ง ปรีชาเดินรี่เข้ามา เกตุมองคนโน้นคนนี้อย่างหวาดกลัว “อย่าทำอะไรฉันนะ...ฉันไม่รู้จริงๆ...เชื่อฉันสิ...”ปรีชาหยิบมีดปลายแหลมมาวางใกล้ๆ เกตุ พอเห็นมีดเกตุก็หลับตาร้องลั่น แล้วเสียงร้องโหยหวนของเกตุ ก็ดังขึ้นในเวลาต่อมา
ที่บ้านของช่อฟ้า อุบลนั่งอ่านหนังสือพิมพ์ ช่อฟ้าแต่งตัวเตรียมไปทำงานเดินมานั่งข้างๆ อุบล ที่โต๊ะอาหารมีอาหารเช้าที่อุบลเตรียมไว้ให้ สีหน้าอุบลเคร่งเครียดจนช่อฟ้าขำ “คุณย่าอ่านข่าวอะไรคะ...ทำไมทำหน้าเครียดจัง” ช่อฟ้าทานขนมปังที่อุบลทำไว้อุบลเงยหน้าจากหนังสือพิมพ์ “ก็ข่าวไอ้พวกขายยาเสพติดน่ะซิลูก...ตำรวจน่ะตามจับไม่หวัดไม่ไหว...นี่พวกมันก็ยิงตำรวจตาย..”ช่อฟ้ายื่นหน้ามาดูหนังสือพิมพ์ “คนพวกนี้ใจร้ายจริง”“ไม่ใช่ใจร้ายนะลูก ต้องเรียกว่าใจดำอำมหิต” อุบลมองหน้าช่อฟ้านิ่ง ซ่อนสีหน้าคับแค้นใจไว้“ท่าทางคุณย่าเกลียดพวกค้ายานี่มาก...ถ้าช่อเป็นผู้ชายคุณย่าคงให้ช่อเป็นตำรวจไปจับพวกนี้แน่ๆ”อุบลรีบหันมามองช่อฟ้า “ช่อฟ้า...สัญญากับย่านะลูก..หนูอย่าไปเข้าใกล้คนพวกนี้เด็ดขาด...”“ค่ะ...คุณย่าไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ..หนูเป็นหมอนะคะ จะไปยุ่งกับคนพวกนี้ได้ยังไง” ช่อฟ้าเอ่ยพลางกอดอุบลไว้ รู้สึกแปลกใจที่อุบลเกลียดพวกค้ายามากขนาดนั้น...
เวลาต่อมา ที่โรงพยาบาล ช่อฟ้าเดินเข้ามาที่ห้องพยาบาลบนตึกผู้ป่วย เห็นดอกไม้ช่อใหญ่สวยมากวางอยู่ ก็มองยิ้มๆ แต่ก็ไม่ได้สนใจแล้วนั่งลงดูเอกสารคนไข้“คุณหมอมาพอดี” พยาบาลเอ่ยทัก“มีอะไรด่วนหรือเปล่าจ้ะ...ดอกไม้เยี่ยมไข้ของห้องไหนสวยจริง”พยาบาลยกช่อดอกไม้มาวางให้ช่อฟ้า “ของคุณหมอค่ะ..”ช่อฟ้าเงยหน้ามองงงๆ “ของหมอเหรอ...ใครส่งมา”