บทละครโทรทัศน์ เจ้าเวหา : ฝั่งน้ำจรดฝั่งฟ้า ตอนที่ 21 หน้า 5

"เข้าใจ แต่บอกได้คำเดียวเลยว่า ไม่...ไอ้ตี๋ ความจริงแกก็เป็นคนฉลาดคนนึง ทำไมเรื่องนี้แกถึงได้โง่บัดซบงี้วะ ทหารมีศัตรูแล้วไง มีอาชีพไหนไม่มีศัตรูวะ ตำรวจสู้กับพวกร้าย นายแบงก์ก็ต้องสู้กับพวกลูกหนี้ ขายของก็ต้องสู้กับพวกเก็บต๋ง...อ้อ มีอาชีพนึงไม่น่าจะมีศัตรู ซานตาครอสไง มีหน้าที่แจกของขวัญไม่ต้องขัดแย้งกับใคร ให้คุณช่อมีผัวเป็นซานตาครอสมั้ย โฮ่ๆๆ"

นาวินหัวเราะ ผลักหน้าโยธิน"หมอไง ไม่มีศัตรู"

“มี เขาเรียกศัตรูแฝง...เซลล์ขายยาไง แต่ละนาง เห็นแล้วปั่นป่วน พวกนี้ไม่พกอาวุธแต่ถ้าแกเผลอ แกจะติดบ่วงเค้า ถึงตอนนั้นคนที่ช้ำใจตายก็คือ เมียหมอนั่นแหละ"

"อย่าแถสิวะ มันมีอาชีพที่มันมั่นคงปลอดภัยจริงๆ"

"เอาเป็นว่าฉันไม่เห็นด้วยกับแก แกฟังฉันนะ ฉันจะจีบช่อฟ้า จะแต่งงานกับเขาแล้วฉันก็จะเป็นทหารต่อไป ฉันจะไม่กลัวศัตรูหน้าไหนทั้งนั้น"

"แล้วมันก็จะเล่นงานคนที่แกรัก"

"ฉันจะปกป้องพวกเค้า...แล้วฉันจะโต้ตอบมัน"

"แต่แกอาจจะพลาด"

"อะไรจะเกิดก็เกิด" คำตอบของโยธินทำเอานาวินอึ้งไป "แกรู้ตัวมั้ย จุดยืนของเราสองคนต่างกัน แกขี้ขลาด แต่ฉันไม่" โยธินลุกเดินออกไป  นาวินนั่งซึมอยู่คนเดียว

โยธินเดินออกมาข้างๆ สนามบาส หยุดยืนพูดลอยๆ "ได้ยินแล้วใช่ไหมว่ามันคิดยังไง"

"ค่ะ" ช่อฟ้าที่ยืนอยู่แถวนั้น ยืนฟังทั้งสองคุยกันมาสักพัก

“ที่ผมบอกให้คุณตามมา ก็เพราะอยากให้คุณเข้าใจจุดประสงค์ของผม คุณเข้าใจไหม"

"ค่ะ ฉันเข้าใจ"

"ผมสงสารมันมาก แต่ผมไม่ใช่คนที่จะช่วยมันได้" ช่อฟ้าเงียบไป "ผมคงช่วยได้แค่นี้"

"ขอบคุณค่ะ"

"ขอให้โชคดีนะครับ ทั้งคุณ ทั้งไอ้ตี๋" โยธินเอ่ยจบก็เดินจากไป

ช่อฟ้ามองนาวินที่ยังนั่งซึมอยู่ที่เดิม ตั้งใจจะเดินไปหานาวิน แต่เดินไปได้สักพักก็ชะงัก มองนาวินที่ยังนั่งคอตกอยู่ ช่อฟ้าเปลี่ยนใจ น้ำตาไหลริน นาวินไม่ได้มีท่าทีที่จะสู้เพื่อปกป้องความรักเลย นั่งเหมือนคนขี้แพ้ยอมรับชะตากรรม ช่อฟ้าหมุนตัวเดินจากมา ขณะที่นาวินกำหมัดต่อยลงพื้นที่นั่งอย่างแรง เลือดไหลซึมจากสันหมัด

หลายวันผ่านไป มีคนเจอศพยามที่โดนมาดฆ่าแล้ว เจ้าหน้าที่กำลังถ่ายรูป ทำตามขั้นตอนอยู่ ขณะที่ตำรวจอีกส่วนหนึ่งก็สำรวจพื้นที่รอบๆ โรงพยาบาล ในที่สุดก็เจอศพพิธาน