บทละครโทรทัศน์ เจ้าเวหา : ฝั่งน้ำจรดฝั่งฟ้า ตอนที่ 2 หน้า 4
ตำรวจบุกเข้าไปจับเธียรชัยกับพวกที่โรงแรม แต่ห้องในโรงแรมว่างเปล่าไม่มีร่องรอยของ เธียรชัยอาศัยในห้องพัก ตำรวจสั่งเก็บบันทึกรอยนิ้วมือ และพบว่าพวกเครื่องอัดเสียงที่เคยเอาซ่อนไว้ ถูกแกะมา ทุบทิ้งกองอยู่กับพื้น
บนถนนมอเตอร์เวย์ มงคลกับบอยพาเธียรชัยนั่งรถเก๋งสีดำขับรถออกจากกรุงเทพฯเธียรชัยคุยโทรศัพท์สายทางไกล “Tell Sebastien everything is undercontrol...No it's just a fucking accident...Listen to me it won't happen again. All right!! ...” เธียรชัยวางสายหน้านิ่ว หยิบกระดาษที่พรินต์รูปของนาวินในออฟฟิศบนเกาะมาดู “ยกเลิกงานทุกอย่าง...จนกว่าจะได้คำตอบ ว่าพวกมันรู้เรื่องของเราแค่ไหน”“ครับนาย...” มงคลรับคำสั่ง จากนั้นเสียงมือถือของมงคลดังขึ้น เป็นสายเรียกเข้าจากปรีชา มงคลรับสายฟังอย่างเดียวไม่พูดอะไร ด้วยสีหน้าเคร่งขรึม ก่อนปรีชาจะวางสายไป“นายครับ ...พวกไอ้ชามันระเบิดทุกอย่างบนเกาะหมดแล้ว”“ดี แล้วแฟลชไดรฟ์ล่ะ”“ดร.บอกว่าพวกทหารยึดไปได้ครับ”เธียรชัยมองไปที่มงคล “อะไรนะ”
อีกด้านหนึ่ง ที่ห้องพักฟื้นของชิดจันทร์ ช่อฟ้าเปิดประตูเข้ามาเห็นใจ ผู้ช่วยพยาบาล นั่งดูละครอยู่ โดยเปิดเสียงทีวีค่อยๆ ส่วนชิดจันทร์นอนหลับอยู่บนเตียงใจหันมาเห็นเอ่ยทัก “คุณหมอ...”ช่อฟ้ายิ้มให้ “คุณแม่เป็นยังไงบ้างใจ”“ก็เหมือนเดิมค่ะ...วันนี้นอนแต่หัวค่ำ เมื่อเย็นหนูพาออกไปเดินเล่นในสวนพักนึง คุณแม่ก็ไปนั่งเล่นอยู่ สักพัก..”ช่อฟ้าเดินเข้าไปดูชิดจันทร์ใกล้ๆ เห็นนอนหลับตา ช่อฟ้าดึงผ้าห่มที่คลุมอยู่ให้คลุมขึ้นมา “อย่าเปิดแอร์เย็นนักนะใจ...ต้องให้อุ่นๆ เข้าไว้...”“หนูใส่ถุงเท้าให้คุณป้าแล้วค่ะ”“ขอบคุณมากนะ...ใจอยากได้อะไรบ้างไหม...ของใช้ส่วนตัวมีพอใช้หรือเปล่า”“ยังมีอยู่ค่ะ...คุณหมอไม่ต้องเป็นห่วงค่ะ...ร้านขายของอยู่ใกล้ๆ งั้นใจขออณุญาตออกไปโทรศัพท์ข้าง นอกนะคะ” ใจเดินออกจากห้องไปช่อฟ้าเดินไปนั่งใกล้ๆ แม่“แม่...แม่ต้องกินยาด้วยนะ อย่าดื้อกับหมอล่ะ พรุ่งนี้ลูกต้องออกไปทำงาน อีกหลายวันกว่าจะกลับ”ชิดจันท์นอนนิ่ง ลืมตามองเหม่อ ไม่รับรู้อะไร ช่อฟ้าหอมแก้มแม่ด้วย ความรัก และสงสาร