บทละครโทรทัศน์ บ่วงรักซาตาน ตอนที่ 20 หน้า 3
“ใช่ ถ้าเราแต่งงานกัน หุ้นส่วนบริษัทก็จะมีความเชื่อถือ ทีนี้การที่จะเอาเงินบริษัทมาลงทุนกับสวนสนุกของเธอก็ไม่ยาก เธอเข้าใจไหม ?” ชมพูนิษฐ์ได้ฟังเหตุผลของเหมราชแล้วก็ชะงัก แอบเศร้า “แต่งงานก็เพื่อธุรกิจเหรอ?”
เหมราช อ้ำอึ้งๆ ไม่รู้จะตอบตรงๆ ดีไหม “เอ่อ..ก็ใช่น่ะสิ เธออยากรักษาสุขสยามไว้ไม่ใช่เหรอ”
“แต่การแต่งงานมันควรเกิดจากความรัก...ไม่ใช่เหรอคะ ?” ชมพูนิษฐ์มองหน้าเหมราช ใจโครตอยากให้เค้าบอกว่ารักเลย เหมราชอึ้งๆไม่รู้จะตอบยังไง แต่ใจกลัวเสียฟอร์ม ยังไม่ยอมแพ้ “มันสำคัญด้วยเหรอ”
“สำหรับคนอื่นเป็นยังไงไม่รู้ แต่สำหรับฉันมันสำคัญมาก ฉันจะไม่แต่งงานกับคนที่ฉันไม่ได้รัก !!”
เหมราชอึ้งๆไปนิด คิดว่าชมพูนิษฐ์ไม่ได้รักตัวเองจึงปฏิเสธ ก็โมโห
“ระหว่างสุขสยามกับตัวเอง เธอรักอะไรมากกว่ากัน ?!”
ชมพูนิษฐ์อึ้ง !! นี่เหรอคำตอบและเหตุผลที่เหมราชขอเธอแต่งงาน
“เธอก็คิดดูเอาเองแล้วกัน ได้คำตอบเมื่อไหร่ค่อยมาบอก”
ชมพูนิษฐ์ผิดหวัง “ค่ะ”
เหมราชมองหน้า “ฉันรอได้... แต่อย่าลืมสุขสยามของเธอรอนานไม่ได้”
ตรึ่ง !! ทั้งคู่มองหน้ากัน แอบผิดหวังทั้งคู่ เหมราชเดินออกไป ชมพูนิษฐ์มองตามเศร้ามาก
กลางคืน ผับหรู กวินทร์โวยวายต่อว่าเหมราช “ทำไมเฮียถึงบอกคุณนิดไปแบบนั้นล่ะฮะ”
“แล้วแกจะให้ฉันบอกยังไงวะ”
“ก็บอกความจริง สิ่งที่อยู่ในใจเฮียดิ ยากตรงไหน”
“จู่ๆจะให้ฉันไปบอกรักเค้าทั้งที่ฉัน...”
“ร้ายกับเค้ามาตลอด”
“เอ่อๆใครจะไปเชื่อวะ”
“ถ้างั้นเฮียจะขอคุณนิดแต่งงานทำไม ผมไม่เชื่อหรอกว่าอย่างเฮียไม่มีวิธีจูงใจผู้ถือหุ้นด้วยวิธีอื่น ข้ออ้างชัดๆ...”
“ก็ไม่รู้ ก็คนมันพูดไปแล้ว”
“กลัวเสียเค้าไปอ่ะดิ”
“ให้ทำไงวะ...ถ้าไม่มีเหตุผลดีๆ เค้าจะยอมแต่งกับฉันเหรอ”
“ความรักนะฮะเฮียไม่ใช่เกมธุรกิจ”
“แกไม่ต้องมาบ่นหรอกน่า ยัยนั่นจะตอบตกลงรึเปล่ายังไม่รู้เลย ?”
“เอ่อให้มันได้แบบนี้สิฮะ” เหมราชสีหน้ากลุ้มยกแก้วเครื่องดื่มรวดเดียวหมด