บทละครโทรทัศน์ บ่วงรักซาตาน ตอนที่ 3 หน้า 3
กวินทร์หอบเหนื่อย แต่ยังเก็กหล่อ เหมราชแกล้งเอามือตบแขนที่มีแผล กวินทร์ร้องจ๊าก เหมราชยิ้ม
“เป็นไง พระเอก”
“ชิวๆ” กวินทร์แอบซู้ดปาก เจ็บสิแหม..เหมราชหันไปหานายหน้า กวินทร์เลยเดินไปจะเล่นงานนายหน้ากลัว
“พวกแกเป็นใครวะ”
“อ้าวไรวะ บอกว่าเค้าจ้างมา แล้วไม่รู้จักเค้าได้ไง??”
นายหน้าตาโต มองเหมราชขวับ “คุ...คุณเหมราช” กวินทร์เข้าล็อคตัวทันที
นายหน้าสั่น “อย่าทำผม ผมกลัวแล้ว” นายหน้ายกมือไหว้ปะหลกๆ
“ใครจ้างแกมา” นายหน้าอึกอัก
“บอกมา” นายหน้าสั่น “เค้าบอกว่าเค้าชื่อเหมราช...เหมือนกัน”
เหมราชกระชากเสื้อนายหน้าอย่างโกรธ “ฉันไม่เคยจ้างใครให้ทำอะไรแบบนี้”
“ผมไม่รู้ ก็เค้าโอนเงินสั่งงานทางโทรศัพท์ ผมไม่เคยเจอตัว”
กวินทร์หันไปมอง เหมราชเดินเข้าไปใกล้มันมองครุ่นคิด แล้วทันใดก็ล้วงปืนออกมา นายหน้าตกใจร้องลั่น
“ผมไม่รู้จริงๆ” เหมราชเห็นว่ามันไม่ได้โกหก พยักหน้า กวินทร์ปล่อยตัวมัน พวกมันรีบวิ่งหนีไป
“ไอ้หมาลอบกัด อย่าให้รู้นะว่าเป็นใคร”
“พวกมันคงรู้ว่าเราซื้อที่ดินตรงนี้ได้แล้ว เลยส่งคนมาทำลายชื่อเสียงก่อนที่เราจะเจรจากับชาวบ้านสำเร็จ”
“นรก!!!แล้ว เฮียจะเอายังไงต่อฮะ”
“เรื่องชื่อเสียงช่างมันเถอะ ฉันไม่แคร์ ฉันแคร์นั่นมากกว่า”
เหมราชหันไปมองที่พวกชาวบ้าน กวินทร์มองตาม ชาวบ้านยังเกาะกลุ่มยืนจ้องมาเขม็ง แม่ลูกกอดกันแน่น ดวงตาหวาดระแวง เด็กยังมีร้องไห้กระซิกๆ กวินทร์สายตาสงสาร ก่อนที่จะหันไปมองเจ้านายที่ยืนหน้านิ่งอยู่
บริษัทเหมราช กวินทร์ที่แขนมีการทำแผลจาก รพ.แล้ว กำลังเล่าให้พนักงานทุกคนฟังอย่างออกรสชาติ โดยมี คริสเป็นคนร้ายจำลอง “ผมก็ล๊อคคอคนร้ายปั๊บ!!แบบนี้”
หน้าทั้งสองคนใกล้กัน คริสยิ้มๆน้อยๆ “แล้วผมก็ถีบเปรี้ยงออกไป”
คริสถูกถีบเปรี้ยง สาวๆปรบมือกันเกรียว กวินทร์ กอดอกยืดสุดๆ กวินทร์ยกมือ “โทษเว้ยคริส คือ..ฟีลมันได้”
“ไม่เป็นไรครับ ผมชอบ”
“เฮ้ยจริงดิ?วันหลังจะชวนไปด้วย”
รัตนา จอย “อร้าย!!คุณวินเท่ที่สุดอ่ะ” กวินทร์ยิ้ม คริสแอบมองกวินทร์ชื่นชม