บทละครโทรทัศน์ บ่วงรักซาตาน ตอนที่ 1 หน้า 3
ห้องทำงานประธาน กวินทร์ยื่นเอกสารให้เหมราช “นี่เป็นรายชื่อผู้บริหารและพนักงานที่ทุจริต”
เหมราชมองดูรายชื่อ “เพราะมีแต่พวกโกงกินองค์กรถึงได้เจ๊ง”
“แล้วทำไมเฮียไม่บอกนักข่าวว่าไล่ออกเฉพาะคนที่ทุจริตล่ะ”
“บอกทำไมเสียเวลาใครจะคิดยังไงก็ช่าง”
“คร๊าบบบ...แล้วนี่จะเอาไงต่อ”
“ไปเป้าหมายต่อไปเลย”
“รับทราบครับเจ้านาย” เหมราชนึกถึงเป้าหมายต่อไปแล้วแสยะยิ้มร้าย
มุมหนึ่งของสวนสนุก ทีมบริษัททัวร์เดินมา เห็นลุงเติม โอลีฟ กระตั้ว และตัวประกอบอื่นๆแต่งตัวเป็นตัวตลกในสวนสนุก ทุกคนเดินพาเหรดเดินตรงเข้าไปขวางหัวหน้าไกด์และทีมชะงักอึ้ง พยายามหนี แต่เหมือนพวกพาเหรดจะรู้ คอยกันขวางไม่ให้ออกไปจากสวนสนุกได้ ในที่สุดทีมไกด์ก็ทนไม่ไหวร้องเสียงดังโวยวาย
“โอ้ยอะไรกันเนี่ย หยุด !!!”
เสียงเพลงค่อยๆเงียบลง พวกขบวนพาเหรดของสวนสนุกมองไปยังทีมงานบริษัททัวร์แบบงงๆ ว่าเกิดอะไรขึ้น
ชมพูนิษฐ์วิ่งตามเข้ามาเห็นหัวหน้าไกด์ก็โล่งอก รีบวิ่งมาหา “เดี๋ยวก่อนสิคะคุณ”
ทีมไกด์หันไปเห็นชมพูนิษฐ์ยังวิ่งตามมา หัวหน้าไกด์ถอนใจยาวรำคาญ
“เสียเวลา อย่าพยายามอีกเลย ที่นี่กำลังจะเจ๊งอยู่แล้ว!!”
“อ้าว !!!” ตรึ่ง!! ทุกคนอึ้ง ชมพูนิษฐ์พูดอะไรไม่ออกเลย อึ้งกลางอากาศไปเลยที่โดนพูดตีแสกหน้าใส่แบบนั้น
“ขอโทษที่พูดตรงๆ ถามจริง...นี่มันสวนสนุก หรือโบราณสถาน??”
โอลีฟเปรย “อุ๊ยแรงอ่ะ”
“ฉันว่าคุณเอาเวลาไปหาเงินมารีโนเวทสวนสนุกก่อนมั๊ย?”
หัวหน้าไกด์พูดจบก็ถอนใจ แล้วเดินแหวกขบวนพาเหรดออกไป ทีมงานทัวร์คนอื่นๆรีบตามไป ทุกคนมองตามทีมบริษัททัวร์อย่างโมโห กระตั้วตะโกนด่า “ไม่ชอบก็ไปเลยชู้วๆ.. ไม่ต้องมาด่า”
โอลีฟเสริม “ช่าย ใครบอกว่าสวนสนุกเราจะเจ๊งวะ ทัวร์แกสิเจ๊งกะบ๊งแน่มีคนปากแบบนี้”
“ใช่ !!” กระตั้วตะโกน “ไม่ง้อหรอกโว้ย”
ลุงเติมถาม “แล้วไอ้รี...เวทๆนี่มันคืออะไรวะเฮ้ย ?”
“โธ่ลุง ! รีโนเวทมันก็คือว่าปรับปรุงใหม่ไง”
“แต่ก็จริงของเค้านะ ยังไม่มีบริษัทไหนเอาทัวร์มาลงสวนสนุกเราเลยนะ”