บทละครโทรทัศน์ บ่วงรักซาตาน ตอนที่ 19 หน้า 4
ชมพูนิษฐ์ตกใจ “คุณ คุณเหมราช !!” ชมพูนิษฐ์รีบหันไปตะโกน “ป้าคะ ป้าช่วยด้วยค่ะ ป้า”
ชมพูนิษฐ์น้ำตาคลอเบ้า พยายามเรียกเหมราช
“คุณเหมราชอย่าเป็นอะไรนะ อย่าตายนะคุณโรบอทซ์ คุณโรบอทซ์ๆๆๆ”
ป้าได้ยินเสียงดัง ก็เปิดประตูบ้านวิ่งออกมาพร้อมเจ้าหนูลูกชาย พอเห็นเป็นชมพูนิษฐ์กับเหมราชก็ตกใจ
“คุณ !!” ป้าหันไปเห็นเหมราชสลบอยู่ก็ตกใจกว่าเดิม “คุณเหมราช !!”
“ป้าช่วยคุณเหมด้วยค่ะ”
ป้าพยักหน้าหงึก แล้วหันไปบอกลูก “ไอ้หนูรีบไปตามหมอมาด่วนจี๋เลย” เด็กน้อยรับคำแล้วรีบวิ่งออกไปเร็วจี๊
“ปะพาคุณเหมขึ้นบ้านก่อน” ชมพูนิษฐ์และป้าช่วยกันประคองร่างที่หมดสติของเหมราชขึ้น
บ้านไพศาล ไพศาลคุยโทรศัพท์กับจักร ไพศาลเสียงดัง “อะไรนะนังนิด มันยังไม่ตาย !!”
มนปรียาที่เล่นไอแพดอยู่หันขวับ จักรที่ยืนอยู่ริมถนนชนบทมุมหนึ่งคุยโทรศัพท์รายงานไพศาล
“พวกที่เราจ้างมันบอกว่า มีผู้ชายหน้าตาดีสองคนช่วยพวกมันไปได้ครับ”
“ผู้ชายหน้าตาดี...” ไพศาลครุ่นคิด “หรือว่าจะเป็นไอ้เหมราชอีกแล้ว”
มนปรียายิ่งสนใจ “เหม...”
“ผมก็คิดว่าเป็นมัน”
“มันรู้เรื่องได้ไงวะ”
“นายจะเอายังไงดีครับ”
“ถ้ามีโอกาสก็ฆ่าตายให้หมดไปเลย”
“ครับนาย” จักรยิ้มพอใจ ไพศาลวางสายหันไป ไม่เห็นมนปรียานั่งอยู่แล้ว ก็ถอนใจโล่งอกคิดว่าลูกไม่ได้ยิน
บ้านป้า ชมพูนิษฐ์กับป้าเอาเหมราชมานอนบนเตียง ชมพูนิษฐ์เห็นสภาพเหมราชที่หมดสติหน้าซีดเผือดก็เป็นห่วงมากร้องไห้ไม่หยุด “คุณโรบอทซ์คุณอย่าตายนะ คุณต้องไม่เป็นอะไร”
“ใจเย็นๆแม่หนู เดี๋ยวหมอก็มา”
เด็กน้อยวิ่งจูงมือหมอเข้ามา “แม่หมอมาแล้ว หมอมาแล้ว...”
หมอเข้ามา ทุกคนรีบหลีกทางให้หมอดูอาการเหมราช
บ้านไพศาล มนปรียาเดินนำหน้าธามัน แอบหลบสมุนที่ยืนอยู่ตามจุดต่างๆของบ้านมา ถึงริมรั้ว
“แกไหวแน่นะไอ้ธาม”