บทละครโทรทัศน์ บ่วงรักซาตาน ตอนที่ 21
บ่วงรักซาตาน ตอนที่ 21
บทประพันธ์ ชมจันท์ / บทโทรทัศน์ กังสดาล
ริมทะเล ธามันเดินเศร้าผิดหวัง นึกถึงตอนที่เหมราชยิ้มเย้ยหยัน แล้วจูงมือชมพูนิษฐ์เดินไป
ธามันท่าทางแค้นมาก โบนิตาที่รีบเดินตามมาพูดเยาะเย้ย “เสียใจมากไหมคะ?”
ธามันถอนใจเซ็งที่ถูกโบนิตาตามมารังควาน “ไปซะ! ฉันอยากอยู่คนเดียว”
“จำความรู้สึกตอนนี้ไว้ให้ดีๆนะคะ คุณจะได้รู้ว่าฉันรู้สึกยังไง เวลาที่คนรักมองไม่เห็นค่าตัวเอง”
โบนิตาน้ำตาคลอเบ้า พูดโพล่งความรู้สึกออกมา แต่ธามันกลับไม่รู้สึกอะไร ธามันหันมามองด้วยสายตาสมเพช
“เธอคงลืมไปว่าตัวเองเป็นผู้หญิงของพ่อฉัน !!”
“แต่ฉันไม่ได้รักพ่อคุณ” โบนิตาโผกอดธามันอย่างน่าไม่อาย “คุณก็รู้ว่าฉันรัก...”
ธามันแกะมือเธอออกจากตัวและผลักออกอย่างเหลืออด
“คนที่ทำทุกอย่างเพื่อเงินอย่างเธอ รู้จักคำว่ารักด้วยเหรอ?”
โบนิตาอึ้งที่ถูกเค้าตอกกลับ น้ำตาไหลพราก “พี่ธาม...”
ธามันไม่สนใจหันหลังจะเดินหนี โบนิตารีบพูดแก้ตัว “แต่ฉันจำเป็นต้องทำนะคะ”.
“นั่นมันข้ออ้างของคนอ่อนแอต่างหาก นอกจากน่าสมเพชแล้ว เธอยังน่ารังเกียจ ที่ทรยศเพื่อนตัวเองซ้ำแล้วซ้ำอีก” ธามันมองโบนิตาสายตารังเกียจ แล้วเดินออกไป โบนิตามองตามแล้วร้องไห้โฮ ด้วยความเจ็บปวด
ในอดีต บรรยากาศมหาวิทยาลัยในอดีตเมื่อหลายปีก่อน โบนิตาในชุดนักศึกษาเดินมา เห็นธามันในชุดไบรเวทเท่ห์ยืนรออยู่ “พี่ธาม” ธามันหันไปเห็นโบนิตาก็ยิ้มให้ โบนิตายิ้มแล้วรีบวิ่งไปหา
ธามันยื่นหนังสือเรียนบริหารธุรกิจภาษาอังกฤษให้โบนิตา “ใช่เล่มนี้ไหม”
“ใช่ค่ะ ขอบคุณนะคะพี่ธามที่ซื้อมาฝาก” ธามันยิ้มเอ็นดู “พี่ธามกลับมาเมืองไทยครั้งนี้จะอยู่นานรึเปล่า”
“คงอยู่ไม่นาน พี่แค่กลับมาทำธุระให้พ่อ” โบนิตาเศร้าๆ “เหรอคะ”
ธามันเห็นก็ยิ้มแล้วลูบหัวโบนิตาปลอบเบาๆ
“เรียนจบแล้วก็ไปต่อโทที่โน้นสิ ถ้าโบทนรุ่นพี่โหดๆอย่างพี่ได้ พี่ติวให้”
โบนิตายิ้ม “ตอนมัธยมพี่ธามไม่เห็นโหดเลย ใครๆก็บอกว่าพี่ใจดี”
“ตอนนี้พี่อาจจะเปลี่ยนไปแล้วก็ได้”
“ไม่ว่าพี่ธามจะเปลี่ยนไปยังไง แต่พี่ธามก็ยังเป็น” โบนิตาไม่กล้าพูด “รุ่นพี่ที่ดีของโบเสมอ” ทั้งสองยิ้มให้กัน