บทละครโทรทัศน์ บ่วงรักซาตาน ตอนที่ 11 หน้า 4
คริสสงสัย “ทำไมคุณวินยอมมันง่ายๆล่ะครับ”
“เจ้านายอยากได้ที่ดินเกาะนี้มาก โครงการที่เราจะทำก็มีมูลค่าสูง ผมคิดว่าถึงต้องเพิ่มเงินมากกว่านี้อีก 100 ล้านก็คุ้ม แต่...”
“อะไรครับ ?”
“ต้องมีใครบางคนที่รู้เรื่องนี้แล้วใช้เค้าเป็นนอมินี เพื่อหาประโยชน์แน่”
“นั่นสิครับ”
“ต้องสืบให้รู้ว่ามันเป็นใคร”
คริสอย่างแข็งขัน เป็นห่วง “ผมจัดการเรื่องนี้ให้เอง”
“ขอบคุณครับ” กวินทร์ซึ้งใจตบบ่าคริสเบาๆไม่คิดอะไร แต่คริสมองมือกวินทร์แอบคิด รู้สึกดีๆ กวินทร์หน้าเครียด ธนูกำลังถ่ายวิดีโอสดๆส่งไปให้ธามัน
ที่จอไอแพด เห็นวิดีโอที่ธนูแอบถ่ายกวินทร์และคริสอยู่บนเกาะเพชรงาม เห็นสีหน้ากวินทร์เครียดๆ ธามันดูคลิป ยิ้มอย่างสะใจ คนสนิทธามันเปรย “กำไรเป็นร้อยล้านเลยนะครับ นายเจ๋งสุดๆ”
“นึกว่าฉันอยากได้แค่เงินหรอ เรื่องนี้มันไม่จบง่ายๆหรอก”
ธามันยิ้มมีแผนร้ายเตรียมในใจที่จะป้ายสีให้กวินทร์และเหมราชแตกคอกัน เสียงมือถือดังขึ้น ธามันรับสาย
“ว่าไง ?” ธามันรับฟังลูกน้องรายงานผ่านสายโทรศัพท์แล้วตาโตตกใจ “อะไรนะ คุณนิด !!”
สีหน้าธามันเป็นห่วงชมพูนิษฐ์มาก
บรรยากาศริมชายหาด พวกชมพูนิษฐ์กำลังเดินแจกโปรโชวร์โปรโมทสวนสนุกกันอยู่
“สุขสยามทุกวันคือความสนุกค่ะ ฝากด้วยนะคะ” ลุงเติมมาหาชมพูนิษฐ์ “คุณนิดครับ โบรชัวร์หมดแล้วครับ”
“ของนิดก็ใกล้หมดแล้วเหมือนกัน ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวให้โบนิตาเอามาให้”
ชมพูนิษฐ์หยิบมือถือขึ้นมากดโทรหาโบนิตา
ห้องทำงานชลัช โบนิตาคุยมือถือกับชมพูนิษฐ์อยู่เปิดประตูห้องทำงานเข้ามา
“อยู่ไหนนะนิด” โบนิตาฟัง “โอเคๆ เดี๋ยวฉันหาให้ จ้า...จัดปายด่วนจี๋”
โบนิตาวางสายหันไปหาเอกสารให้ชมพูนิษฐ์เจอกองโบรชัวร์วางตั้งอยู่ “อยู่นี่เอง”
ที่หน้าต่าง เห็นลมปลิวพัดมาจากหน้าต่างทำให้โบรชัวร์แผ่นหนึ่งปลิวไปโบนิตามองตาม โบรชัวร์ปลิวไปใต้ตู้ที่เดียวกับหนังสือมอบอำนาจของชลัช โบนิตาเดินไปพยายามก้มลงหยิบเอกสารใต้ตู้อย่างยากลำบาก