บทละครโทรทัศน์ บัลลังก์เมฆ ตอนที่ 8
เช้าวันใหม่ หนังสือพิมพ์หลายฉบับตีข่าวเรื่องทะเลาะวิวาทของวาสุเทพ ชูนามและปานรุ้งที่เกิดชึ้นที่สนามแข่งม้ากันอย่างครึกโครม “ทายาทสมุทรเทวาถอนหมั้นกลางสนามม้า” “ศึกชิงนางกลางสนามม้า” “ทหารเรืออกหักวืดรักฟาดปากกันชุลมุน”, “สาวสังคมชื่อดัง ตีจากทหารเรือ โผซบอกคาสโนว่า”
คมขวัญเห็นพาดหัวข่าวแบบนั้นก็โกรธปาหนังสือพิมพ์ทิ้ง แล้วตวาดน้อยกับเกื้อ “ฉันให้พวกเธอเฝ้ารุ้งไว้ ..ทำไมมันถึงเป็นแบบนี้ได้ ! ห๊า !!” คมขวัญเอนตัวพิงกับพนักโซฟาเหมือนจะเป็นลม
น้อยที่ยืนข้างคมขวัญ รีบเข้าไปดูคมขวัญด้วยความห่วงใย “คุณนายคะ ! คุณนายเป็นอะไรรึเปล่าคะ ?”
คมขวัญหายใจไม่ค่อยออก เอามือจับหน้าอกเหมือนเจ็บที่หัวใจ “ไปเอายาในกระเป๋าของฉันสิน้อย …เร็ว !”
“ค่ะ …คุณนาย” น้อยรีบวิ่งไปเอายาให้คมขวัญ
คมขวัญมองหนังสือพิมพ์ที่ตัวเองโยนทิ้งด้วยความช้ำใจ “ทำไมมันถึงเป็นอย่างนี้”
ปริญญาเข้าไปยืนข้างๆ คมขวัญอย่างเห็นใจ “คุณนาย….”
“บอกฉันทีสิปริญญา …ว่ามันไม่จริง”
อีกด้านหนึ่ง บริเวณสนามหญ้าหน้าบ้านของวาสุเทพ วาสุเทพนั่งเศร้าอยู่คนเดียว
คุณหญิงสุดใจเดินเขาไปนั่งข้างๆวาสุเทพ พร้อมกับกอดปลอบลูก “อย่าเสียใจไปเลยลูก...คิดซะว่าดีแล้วที่ลูกเห็นเนื้อในของผู้หญิงคนนั้น ก่อนที่แต่งกันไป แม่บอกแล้วว่าผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่คู่ของลูก...ลูกชายของแม่เป็นเพชร ก็ต้องคู่กับเพชร”
ที่ไนท์คลับ ชูนามกำลังชนแก้วกับกติยาเพื่อฉลอง
“ผมดีใจด้วย ในที่สุดคุณก็ได้คู่หมั้นคืน ส่วนผม..ก็จะได้เป็นว่าที่ลูกเขยเศรษฐี” เขาหันไปตะโกนบอกคนในผับ “เอ้า ! คืนนี้ใครอยากเมา ..เมาเลย!! อั๊วเลี้ยงเอง !!”
คนในไนท์คลับ เฮดีใจ ชูนามดื่มและเต้นกับคนในไนต์คลับอย่างสนุกสนาน กติยาดื่มเครื่องดื่มด้วยสีหน้ามีความสุข
เช้าวันใหม่ คมขวัญโยนหนังสือพิมพ์ที่ลงข่าวรักร้าวของปานรุ้งและวาสุเทพอย่างไม่พอใจ “ฉันไม่ยอมให้ชีวิตลูกสาวฉันไปจมปลักกับไอ้กุ๊ยพรรค์นั้นเด็ดขาด ปริญญา !”
“ครับคุณนาย”