รีเซต

บทละครโทรทัศน์ แผนรักฉบับออร์แกนิค ตอนที่ 15 หน้า 5

บทละครโทรทัศน์ แผนรักฉบับออร์แกนิค ตอนที่ 15 หน้า 5
5 กรกฎาคม 2558 ( 12:43 )
114.6K
แผนรักฉบับออร์แกนิค ตอนที่ 15
14 หน้า

“ขอโทษนะครับ ผมเพิ่งกลับมา ยังเหนื่อยๆ อยู่ เลยอยากพักก่อน พรุ่งนี้ค่อยว่ากันใหม่ดีกว่า”

จุฑามาศยิ้มรับเจื่อนๆ เพราะผิดหวังที่ไม่ได้อยู่ใกล้ชิดกับภาคิน

 

ที่แปลงผัก มีแต่ดิน อากาศร้อนมากแดดเปรี้ยง สลิตาถือจอบกำลังขุดดิน อย่างเหน็ดเหนื่อยสุดๆ สลิตาทิ้งจอบ และหยุดเอามือปาดเหงื่อ  เห็นชายคนหนึ่งเดินมายืนหยุดที่สลิตาส่งเสียงดัง “ใครใช้ให้เธอหยุดทำงาน! คิดจะอู้งานรึไง!”

สลิตาตกใจ รีบคุกเข่าก้มหัวขอโทษ พลันหยิบจอบมาขุดดินทันที “ขอโทษค่ะพี่ภาคิน  ลิตาจะรีบทำต่อเดี๋ยวนี้แหละค่ะ”

เสียงเข้ม ขู่ “เป็นเมียภาคิน ต้องทำงานหนักยิ่งกว่าวัวควาย!! ขุดดินเสร็จก็ลงผักและรดน้ำให้หมดทุกแปลง เสร็จแล้วก็เก็บขี้วัว ให้อาหารม้า และอาบน้ำให้มันด้วย ถ้าวันนี้เธอทำทุกอย่างไม่เสร็จ  ข้าวเย็นหรือแม้แต่น้ำเย็นเธอก็ห้ามแตะ!!”

“ค่ะ สลิตาจะรีบทำให้เสร็จวันนี้ค่ะ”

ชายคนนั้นเดินออกไป  เด็กชายกับเด็กผู้หญิง 2 คน ช่วยกันถือบุ้งกี๋เปล่ามา และวางไว้ที่สลิตาขุดดิน

“เก่งมากเลยลูก” สลิตาชม 

เด็กหญิงจับขา “แม่คะ หนูเดินไม่ไหวแล้วค่ะ”

“ผมก็แบกไม่ไหวแล้วเหมือนกันครับ ทำไมพ่อภาคินไม่ให้เราพักบ้างล่ะครับ”

สลิตาสงสารกอดลูกร้องไห้ “โถ...ลูกแม่ แม่ขอโทษ แม่เลือกคนผิดเอง แม่น่าจะเชื่อตาตั้งแต่แรก  คุณตาค่ะ ช่วยสลิตาด้วย!!!!” สลิตาร้องไห้หนักมาก...

 

ทองอินทร์สะดุ้งตื่นอย่างตกใจสุดขีด ลุกพรวดจากที่นอน เป็นห่วงสลิตามาก “ลิตา!!” ทองอินทร์โล่งอก “เฮ้อ...  ในฝันยังลำบากขนาดนี้ แล้วชีวิตจริงหนูจะลำบากขนาดไหน” ทองอินทร์สีหน้าเครียด ทบทวนความฝัน แล้วเกิดความกังวลขึ้นมา “เราปล่อยให้ลิตาไปอยู่กับใคร นิสัยใจคอยังไง เป็นคนดีแค่ไหนก็ไม่รู้” ทองอินทร์ครุ่นคิด

“นายภาคิน ฉันต้องรู้ให้ได้ว่านายเป็นคนยังไง  ถ้านายไม่ดีพอที่ลิตาจะฝากชีวิตไว้ ฉันไม่ยอมแน่!!!”

ทองอินทร์รู้สึกเป็นห่วงสลิตาจับใจ

 

เช้าวันใหม่ ที่โรงเรือนทำเต้าฮวย ภาคิน สลิตา ช่วยกันทาสีที่โรงเรือนที่ใกล้เสร็จแล้ว สภาพภายในเกือบสมบูรณ์แล้ว มีโต๊ะ มีเตา และอุปกรณ์ทำเต้าฮวยต่างๆ วางอยู่มุมห้อง สลิตารู้สึกดีๆ ที่ได้อยู่ใกล้ชิดกับภาคิน สลิตาทาสีแต่ตามองแต่หน้าภาคิน 

ภาคินมองสลิตาที่จ้องหน้าตน “ทาสีก็มองที่ผนังสิคุณ ไม่ใช่ให้จ้องหน้าผม”

“อุ้ย… แหะๆ” 


14 หน้า