บทละครโทรทัศน์ เพลิงบุญ ตอน 31 (จบบริบูรณ์) หน้า 3
นอมทิ้งระเบิดแล้วก็เดินไป เทิดพันธ์งงๆ พอหันมาเห็นมาลัยวรรณเดินเข้ามา ก็ตะลึงจริงๆ มาลัยวรรณเดินมาในชุด
ขาวสวย เก๋ ออกแนวเท่ๆ โบฮีเมี่ยนนิดๆ “สวยนะเนี่ย” มาลัยวรรณยิ้มเขินๆ “ถึงว่าป้านอมสั่งให้ผมชม”
มาลัยวรรณหุบยิ้มเลย “โธ่ ! ถ้าป้านอมไม่สั่ง จะชมหรือเปล่า”
“ชมสิ แหม” เทิดพันธ์จับแก้ม “น่ารักขนาดนี้ ไม่ชมได้ไง” เทิดพันธ์หยอก เหมือนหยอกเด็ก
มาลัยวรรณปัดมือ “นี่ ฉันไม่ใช่เด็กๆนะ มาหยิกแก้มเป็นเด็กไปได้” มาลัยวรรณงอนๆ – แล้วก็นึกได้
“นี่...วันนี้มีอะไรอยากจะพูดกับฉันหรือเปล่า” มาลัยวรรณแอบลุ้น ตื่นเต้น
“มี งานที่แล้วลูกค้าบ่นว่าน้ำสลัดให้น้อยไปหน่อย งานนี้คุณทำน้ำสลัดมาวางเพิ่มให้หน่อยนะ แขกคุณหมี่น่าจะมาสายรักสุขภาพ” มาลัยวรรณอึ้ง “พูดเรื่อง “น้ำสลัด” เนี่ยนะ”
“อื้อ”
“คิดได้แค่นี้ โดน “สลัดทิ้ง” แน่ๆ” มาลัยวรรณเดินงอนๆเซ็งๆไปเลย เทิดพันธ์มองตามด้วยความงง “บ่นอะไรวะ”
งานแต่งหมี่ เปรม เปรมกับหมี่เดินเข้ามาในบริเวณงาน เปรมใส่สูทดำอย่างเท่ หมี่เป็นชุดชมพูสีสดโดดเด่น พิมมาในชุดขาวเก๋ ดูสดใส แมนเดินตามมาพร้อมกับอุปกรณ์พวกกล่องใส่ซอง สมุดเขียนคำอวยพร แมนมองรอบๆงาน
“ถ้าแขกทุกคนใส่ชุดขาวตามธีมนี่ ดูเผินๆ เหมือนมากินเจกันนะครับ”
“พอแขกมาครบ พี่กับหมี่ก็จะเริ่มโปรยทาน ชิตังเม...” เปรมเสริม พิม หมี่ แมนสวนพร้อมกัน “ไม่ใช่ !!!”
เปรมสะดุ้งรับมุก แหะแหะ ทันใดนั้นเสียงพิชชี่ก็ดังขึ้น “ไฮ!! ทุกคน”
ทุกคนหันไปเห็นพิชชี่นั่งซ้อนบิ๊กไบท์เข้ามาที่หน้างาน พิชชี่เซ็กซี่มากกกกก ผัวขาถอดหมวกกันน็อคออกอย่างช้าๆ เผยให้เห็นใบหน้าอันหล่อ คม เข้ม ผิวพรรณผ่องใส ออร่ากระจาย แมนถึงกับเพ้อออกมา “ผัวขา......”
พิชชี่รีบโผล่หน้ามาขวาง “ผัวเจ๊ค่ะ !!!” แมนยิ้มแห้งๆ แอบเซ็ง พิชชี่หันมาทางผัวขา “เข้าไปในงานกันค่ะผัวขา”
พิชชี่ควงผัวขาเดินเข้างาน “พี่หมี่ พี่เปรม !! นี่ผัวขาของพิชเองค่า” สามคนยิ้มแย้มทักทายกัน
“งานอวดผัวต้องมา”
“ไม่แปลกใจที่พิชชี่ต้องตามตบกิ๊กรายวัน” พิมขำๆ พิชชี่พาผัวขามาถ่ายรูปกับเปรมหมี่ หมี่มองหน้าผัวขา
“พิช..เล่นเบอร์นี้เลยเหรอจ๊ะ”
“ค่ะ พิชชอบเล่นใหญ่ พี่หมี่ก็รู้”
“แหม..มาเบอร์นี้ก็ต้องไล่ตบเหนื่อยหน่อยนะ” เปรมตัดบท “มาๆ ถ่ายรูปกันๆ แมน พิม !!”
แมน พิม รีบวิ่งมาประกบ... แมนพยายามหาทางแนบเนื้อกับผัวขา พิชชี่ต้องคอยกันซี แชะๆๆๆ เป็นภาพหมู่ที่ดู
อลหม่านสุดๆ เปรมหันกล้องมาเซลฟี่อย่างสนุกสนาน แชะๆๆๆ
ด้านนอกห้องจัดเลี้ยง ฤกษ์นั่งอยู่ ฤกษ์คิดถึงตอนคุยกับเปรม
“ถ้าฉันไป ฉันก็ต้องเห็นภาพพิมควงเทิดพันธ์เดินไปมาในงานใช่ป่ะ”
“ใช่ .. แกรับได้หรือเปล่า”
ฤกษ์ถอนใจ...เฮ่อ.... แล้วก็ทำใจหยิบซองเดินเข้างาน “ต้องรับให้ได้”