บทละครโทรทัศน์ สะใภ้รสแซ่บ ตอนที่ 9
ที่กองปราบปราม ในห้องทำงานของพันกร ชายหนุ่มหยิบภาพที่เอกราชถ่ายมาได้ขึ้นมาดูอย่างสนใจ “คนอย่างไอ้เสี่ยเป้ ไม่น่าจะมีธุระอะไรกับโมเดลลิ่ง นอกเสียจากว่า..”
เอกราชครุ่นคิดตาม “มันจะไม่ใช่โมเดลลิ่งจริงๆ”
พันกรพยักหน้าเห็นด้วย “ใช่ ไหนจะสาวๆ ที่นั่งรถตู้มาก็น่าสงสัย” เขาจ้องหน้าเอกราช “เราต้องสืบเรื่องนี้ให้ได้ข้อมูลมากที่สุด”
“ครับ ผมจะไม่ปล่อยให้มันคลาดสายตา ผมเดาว่าตอนนี้มันคงพากันขึ้นสวรรค์อยู่”
พันกรมองรูปถ่ายในมือแล้วตัดสินใจ “เรากลับไปที่นั่นกัน ผมจะช่วยสืบอีกแรง”
สองหนุ่มสบตากัน และพยักหน้าให้กันอย่างมุ่งมั่น
เวลาต่อมา ที่หน้าบริษัทโมเดลลิ่ง ลานจอดรถว่างเปล่า เอกราชเจ็บใจ “มันไปกันหมดแล้วครับผู้กอง เอาไงดีครับ”
พันกรมองไปรอบๆ เห็นป้อมรปภ. ทั้งคู่สบตากันแล้วพร้อมใจเดินไปหา ขณะนั้น รปภ. นั่งคุยมือถือยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ไม่ได้สนใจว่าใครจะเข้ามา
“พี่ครับ พวกผมเห็นบริษัทเปิดใหม่ เลยจะมาหางาน เค้ารับตากล้องอยู่มั้ย” พันกรเอ่ยถาม
รปภ. ชะงักจากการคุยมือถือเพื่อตอบพันกร“ปิดแล้วๆ มาวันหลังนู่น” รปภ. คุยมือถือต่อด้วยภาษาเหนือ “น้องแก้วแต่งตัวงามๆ เน้อ แฮ๋มบ่อเมินเจ้านายอ้ายเปิ้น จะไปหานางแบบตี้เจียงฮาย ถ้านายอ้ายเปิ้น ได้หันน้อง นายอ้ายท่าจะแล่นเข้าหาน้องจัดเวยเน้อ”
พันกร กับเอกราชมอง หน้ากัน พันกรตัดสินใจเอ่ยถามขึ้น “พี่ๆ ถามหน่อย”
รปภ.รำคาญที่ถูกขัดจังหวะเลยหลุด อู้คำเมืองออกมา“จะมาถามอะยั๋งปะล้ำปะเหลือ อุ้ย!” พอรู้ตัวก็เปลี่ยนเป็นภาษากลาง “คนกำลังโทรศัพท์ไม่เห็นเหรอ”
“ผมไม่ได้แอบฟังนะ พอดีได้ยิน เจ้านายพี่เค้าจะไปหานางแบบที่เชียงรายเหรอครับ”
“เออ..ไว้เค้ากลับมาค่อยมาละกันนะ จบยัง จะถามอะไรอีกมั้ย”
พันกร และเอกราชยิ้มที่ได้เบาะแสเพิ่มเติม“ไม่แล้วพี่ชาย ขอบคุณมากนะ”
รปภ. คุยโทรศัพท์ต่อ “อู้ต่อเน้อ”
พันกรและเอกราชยืนคุยกัน “ผมจะสืบเรื่องนี้ต่อที่เชียงรายเอง ส่วนคุณอยู่ทางนี้ เฝ้าทางเสี่ยเป้ไว้ ผมไม่แน่ใจว่ามันจะไปด้วยกัน รึเปล่า”