บทละครโทรทัศน์ สะใภ้รสแซ่บ ตอนที่ 17 หน้า 2
อีกมุมนึงในห้องคอนโดของ Safe house
เอกราชถามประภาพรรณด้วยความสงสัย“มิวรู้จักผู้หญิงที่อยู่กับเสี่ยเป้ด้วยเหรอ”
“รู้ค่ะ รู้จักดีเลยด้วย” เอกราชทำสีหน้าสงสัยระคนแปลกใจ หญิงสาวจึงกล่าวต่อไปว่า “ก็คนนี้แหละค่ะ! ที่คุณแม่สามีเป็นปลื้มว่าดีอย่างโน้นอย่างนี้ให้เข้ามาอยู่ในบ้าน แล้วก็ทำทุกอย่างที่จะแย่ง คุณกรจากมิว”
เอกราชตกใจ“ถามจริง!! ผิดคนละมั้ง...คนนี้เค้าเป็นหางเครื่องนะ”
“หางเครื่อง! อะไรกันพี่เอก คุณแพนเค้าออกจะหรูหราไฮโซ จะไปเป็นหางเครื่องได้ยังไง”
เอกราชมีสีหน้าครุ่นคิด “นึกออกแล้ว...” เอกราชหยิบมือถือมาไล่เช็คคลิปแล้วยื่น ให้ประภาพรรณดู “นี่ไง คลิปที่พี่ถ่ายไว้เล่นๆ ตอนไปผับ มิวดูสิว่าคนเดียวกันรึเปล่า”
ประภาพรรณมั่นใจมากเมื่อดูคลิปเสร็จ“เป๊ะเลยพี่เอก...คุณแพนล้านเปอร์เซ็นต์ หน็อย...กล้ามาก...ที่มาหลอกทุกคนว่าเป็นไฮโซเป็นเจ้าทางเหนือ”
“มิวรู้อะไรอีก เล่าให้พี่ฟังให้หมด เดี๋ยวพี่เลี้ยงกาแฟเอง...ไป!”
ประภาพรรณพยักหน้า ตั้งท่าจะเล่าเรื่องทุกอย่างของแพนให้เอกราชฟัง
ภายในร้านกาแฟ ประภาพรรณ เอกราชนั่งกินกาแฟกันในร้าน
ประภาพรรณส่ายหน้ายังไม่เชื่อที่เห็นแพนอยู่กับเสี่ยเป้ “ถ้าไม่เห็นกับตา มิวคงไม่เชื่อแน่ๆ ว่าคุณแพนจะเป็นเด็กของเสี่ยเป้”
เอกราชหัวเราะขำๆ“คนสมัยนี้ก็แบบนี้แหละ รู้หน้าไม่รู้ใจ” เอกราชขยับตัวเข้ามาใกล้ประภาพรรณ “แล้วแพน ก็ไม่ได้เป็นแค่เด็กเสี่ยเป้ด้วยนะ” หญิงสาวทำหน้าอยากรู้ว่าแพนทำอะไรไว้อีก เอกราชเล่าต่อ “แพนทำงานให้เสี่ยเป้กับทอมที่เป็นแก๊งมาเฟียข้ามชาติ เรากำลังหาหลักฐานมัดตัวพวกมันเรื่องที่มันเปิดโมเดลลิ่งบังหน้า แล้วหลอกผู้หญิงไปขายบริการเมืองนอก”
ประภาพรรณโมโหขึ้นหน้า โกรธที่หลอกปทุมวดีแล้วยังทำงานชั่วๆ อีก “อื้ม!! อีคุณแพน! แกนี่มันเลวได้ใจจริงๆ”
“ยังมีอีกนะ”
“ยังไม่หมดอีกเหรอพี่เอก” ประภาพรรณตกใจว่าแพนยังมีความชั่วงอกออกมาเรื่อยๆ
“แพน...เป็น 18 มงกุฎ!”
ประภาพรรณหน้าเครียดขึ้นมาที่ได้ยินคำว่า 18 มงกุฎ! จากปากของเอกราช
เช้าวันใหม่ ที่บ้านนรินทร์จรรยา เดชยืนรอขับรถให้ปทุมวดี ส่วนปทุมวดีแต่งตัวสวยงามเดินมาหน้าบ้าน เตรียมตัวจะออกไปข้างนอก น้ำเตรียมรองเท้าคู่สวยมาให้ปทุมวดี
“ขอบใจนะ”
“ยินดีค่ะ คุณหญิง” น้ำแกล้งทำเป็นมองเดช มองปทุมวดี มองไปรอบๆ บ้านแล้วถอนหายใจหนักๆ
ปทุมวดีแปลกใจ มองหน้าน้ำ“เป็นอะไร ถอนหายใจซะใหญ่โต”
“คุณหญิงก็ไม่อยู่บ้าน คุณผู้ชาย คุณกรก็ยังไม่กลับจากญี่ปุ่น บ้านมันเลยเหงาๆ พี่มิวก็...” น้ำทำท่าลังเล