บทละครโทรทัศน์ เด็ดปีกนางฟ้า ตอนที่ 20
บทประพันธ์โดย ลินิน
บทโทรทัศน์โดย แดน ซิวิไลซ์และพราว พิสุทธิ์
เย็นวันใหม่ บรรยากาศงานประกาศผล บรรยากาศวุ่นวายก่อนเข้างาน แสงเวทีซ้อมเปิดพรึ่บพรั่บ คอนโทรลเสียงเช็ควอลลุ่ม อุปกรณ์ กล้องถ่ายทำก็มา ด้านคอสตูมเตรียมชุดมือระวิง ผู้เข้าประกวดแต่งหน้าแต่งตัว
ห้องแต่งตัวนางงาม เงาของคะนึงนางในกระจกที่กำลังปัดเติมมาสคาร่าอยู่ คะนึงนางปัดเสร็จก็หมุนตัวหันออกมาจากกระจก เปิดให้เห็นเงาของไวน์ที่ยืนด้านหลังจ้องมองคะนึงนางอยู่ คะนึงนางหันมาเจอไวน์ในระยะประชิดก็ตกใจทำมาสคาร่าหลุดมือตกลงพื้น “อุ๊ย”
คะนึงนางก้มจะเก็บ แต่ก็มีรองเท้าคู่สวยของไวน์มาเหยียบแท่งมาสคาร่าไว้ คะนึงนางเงยหน้าขึ้นมอง เห็นไวน์ทำท่ายิ้มเยาะน่าหมั่นไส้ “มือไม้สั่นเชียวนะ กลัวแพ้ฉันเหรอ”
คะนึงนางเมินเลิกสนใจมาสคาร่าลุกขึ้นยืน แล้วหันไปที่ราวเสื้อผ้าชุดประกวดที่แขวนเรียงกันอยู่เป็นเซ็ทๆ ไวน์ยังพูดยั่วประสาทต่อ “เตรียมทำใจไว้บ้างหรือยังล่ะแม่นางฟ้าปีกหัก”
หัวใจคะนึงนางเจ็บแปล๊บแต่ก็ทำไม่สนใจ คว้าชุดที่มีชื่อคะนึงนางแปะติดอยู่ แต่พอจะขยับก้าวออกไปไวน์ก็คว้าแขนกระชากไว้เสียก่อน “จะหนีไปไหนล่ะปากไม่กล้าขยับเหรอ” คะนึงนางนิ่ง
“อ๋อ..สงสัยจะขวัญหนีดีฝ่อ เธอคงรู้ชะตากรรมตัวเองสินะความหายนะมันใกล้จะมาเยือนแล้ว”
คะนึงนางสบตามองไวน์อย่างเต็มตา พูดด้วยน้ำเสียงเรียบ จริงจัง
“ไวน์ ยิ่งเธอทำร้ายฉันมากแค่ไหน ฉันก็ยิ่งสมเพชเธอมากแค่นั้น สมองเธอเนี่ยคร่ำครึมากเลยนะถึงได้มีความสุขกับการเหยียบย่ำคนอื่น ฉันไม่แคร์หรอกนะว่าวันนี้มันจะเป็นยังไง ถ้าเธอชนะฉันก็จะยินดีด้วย แต่ฉันบอกได้เลยว่า ฉันไม่ใช่ผู้แพ้ ฉันจะไม่มีวันยอมแพ้ให้กับเรื่องงี่เง่าของชีวิตแบบนี้เด็ดขาด โดยเฉพาะอย่างยิ่งเรื่องที่มันมาจากคนงี่เง่าอย่างเธอ” คะนึงนางแกะมือไวน์ออก แล้วเดินออกไป ทิ้งให้ไวน์นิ่งงันไป
ห้องแต่งตัวกรรมการ ดูเงียบสงบแบบวีไอพี ไม่วุ่นวายเหมือนห้องผู้เข้าประกวด ช่างกำลังเซ็ทผมให้ปฐพีอยู่ ไกลออกไปมีกรรมการอีกสองคนที่กำลังแต่งผมแต่งหน้าอยู่อีกเช่นกัน ปฐพีสีหน้าดูเครียดและครุ่นคิด
“เรียบร้อยแล้วค่ะ” ทีมงานหิ้วชุดเสื้อผ้าชุดสูทหรูเดินมาหาปฐพี
“รบกวนเปลี่ยนชุดเลยนะคะ แล้วถ้าเปลี่ยนเสร็จ คุณวิเวียนขอเชิญพบที่ห้องด้วยค่ะ”
ปฐพีชะงักนิดหนึ่ง “ครับ งั้น..สักครู่นะครับ ผมขอตัวทำธุระก่อนนิดนึง”