บทละครโทรทัศน์ ตอนจบ มนต์รักอสูร ตอนที่ 22 หน้า 3
“อยู่ดีๆ ก็มาที่นี่ ต้องการอะไรกันแน่หมวด”
หมวดสินหัวเราะ “ผมก็มาดูผลงานของเสี่ยหน่อย ว่าไอ้ที่ร่ำร้องอยากได้ที่เขานักหนามันจะเป็นยังไง”
“แกมัน...ตำรวจที่เคยไปตามหานันท์นี่” เทิดจำได้
หมวดสินยิ้มร้ายกาจ “จำกันได้ด้วยเหรอคุณเทิด...คุณนี่มันความจำดีนะ”
“แกเป็นพวกไอ้เสี่ยนี่งั้นเหรอ”
“ใช่...เห็นขนาดนี้คงไม่มีอะไรต้องปิดบังแล้ว ผมนี่แหละที่เป็นคนช่วยเสี่ยทรงยศปิดหลายๆ คดี...ทั้งเรื่องคดีลูกคุณ หรือเรื่องคดีอุบัติเหตุเมียคุณด้วย”
เทิดโกรธ “แก!” เทิดจะลุกขึ้นมาหาหมวดสิน แต่ถูกลูกน้องทรงยศดึงไว้
ทรงยศหันไปพูดกับหมวดสิน “พูดมากจริง สรุปจะบอกได้รึยังว่ามาที่นี่ทำไม”
“ไม่ต้องอ้อนค้อมแล้วกันก็ง่ายๆ...ผมต้องการเงินเพิ่ม”
“เงินอะไรอีกหมวด ผมก็ให้หมวดไปตั้งเยอะแล้วนี่”
“แต่มันยังไม่พอ ผมช่วยคุณไว้ตั้งเยอะคุณอย่าลืมสิ”
ทรงยศทำหน้าไม่พอใจ “หมวดอยากได้เท่าไหร่”
“หนึ่งล้าน” หมวดสินมองเทิด “แล้วการตายของไอ้เทิดจะเป็นความลับ เหมือนกับทุกคดีชั่วช้าทั้งหลายที่เสี่ยเคยทำ ดีไหมล่ะ?”
เทิดได้ยินก็โวยวาย “ไอ้ชั่ว! ถ้าฉันรอดไปได้ แกไม่ตายดีแน่”
ทรงยศรำคาญเทิด พยักหน้าให้พูนหาอะไรไปมัดปากเทิด “เงินตั้งล้าน ไม่มากไปเหรอหมวด” ทรงยศต่อรอง
“ไม่มากหรอกเสี่ย เสี่ยคิดดูว่าให้ผมแค่ล้านเดียว แต่ถ้าเสี่ยรอดไปยังมีโอกาสไปไถเงินไอ้พวกโง่ข้างนอกนั่นอีกเท่าไหร่ ใจๆหน่อยน่า เราใช่คนอื่นคนไกลกันที่ไหน”
ทรงยศทำเป็นครุ่นคิด “จริงสิ...เรารู้จักกันมานาน...หมวดก็ควรได้อะไรตอบแทนที่สมน้ำสมเนื้อ”
“เสี่ยตกลงใช่ไหม”
“ใช่...ฉันจะให้” ทรงยศหันกระบอกปืนมาที่หมวดสิน ยิง ปัง! ปัง! ปัง! หมวดสินลงไปนอนกองกับพื้น“ให้ไปหาไอ้เงินนั่นในนรกก็แล้วกัน” ทรงยศคำราม
เทิดตกใจที่เห็นทรงยศยิงหมวดสิน
แพรวรีบร้อนขนกระเป๋าเสื้อผ้าของตัวเองออกมาพร้อมเมญ่า เมญ่าลากกระเป๋าพะรุงพะรังตามมาสงสัยมากว่าแพรวจะรีบไปไหน จึงถาม “คุณแพรวขา จะรีบไปไหนคะเนี่ย มาถึงก็บอกให้เมญ่าเก็บของใหญ่ เมญ่างงไปหมดแล้ว”