บทละครโทรทัศน์ ระบำไฟ ตอนที่ 2
ที่หมู่บ้านซามูไร ใกล้ก๊อกน้ำ เทศราชจะทิ้งตัวนอนลงได้ เทศราชหลับตาพักเหนื่อย หยดน้ำค่อยๆหยดลงที่หน้าที่ริมฝีปากเทศราช มีรอยยิ้มน้อยๆที่มุมปาก “เรารู้นะ ฝีมือตรี...” ใบหน้าตรีประดับยิ้มขำ ที่หน้าเทศราช น้ำเทสาดลงโครมใหญ่ เทศราชสะดุ้ง ลุกขึ้น “เฮ้ย..อันนี้ไม่ใช่ละ”
ที่จริงพยสเป็นคนเทน้ำใส่หน้าเทศราช ส่วนตรีประดับแค่ใช้นิ้วพรมน้ำใส่เท่านั้น
“สวมรอยนะแกไอ้ยส ฉันก็นึกว่าตรี”
“เห็นนอนพักเหนื่อย คิดว่าหิวน้ำ” พยสยิ้ม ยื่นมือออกไป เทศราชมองหน้า เทศราชจับมือพยส พยสดึงตัวเทศราชลุกขึ้น ด้วยจังหวะบางอย่าง ทำให้ดูเหมือนตรีประดับอยู่ตรงกลาง “ขอบใจมากเพื่อน ช่วยฉันเซอร์ไพรส์ตรี”
“แค่นี้เอง ไม่เหลือบ่ากว่าแรงหรอก”
“เยี่ยมมากทั้งคู่”
เทศราชมองตรีประดับที่ใส่ชุดยูกาตะสวยงามมาก ทั้งเขาและพยสยังอยู่ในชุดเคนโด้ “พอยัง ถอดได้แล้วใช่ไหม”
ตรีประดับห้าม “เดี๋ยวก่อนสิ พวกเธออุตส่าห์ลงทุนเซอร์ไพรส์ เราเองก็แต่งตัวออกจะ....” ตรีประดับรอให้ชม
เทศราช/พยสรู้ “สวย”
ตรีประดับเขิน “ไปถ่ายรูปด้วยกันเถอะ นานแล้วนะ ตั้งแต่เรียนจบที่เราไม่ได้เที่ยวด้วยกันเลย”
ตรีประดับขอร้อง ยิ้มอ่อนหวาน เทศราชและพยส ต่างคนต่างละลาย ใครเลยจะใจแข็งกับผู้หญิงแสนอ่อนหวานอย่างตรีประดับ
น้ำพุที่วัดนาริตะซัง ชินโชจิ มีเสียงพัดชาให้คำอธิบาย “วัดนาริตะซัง ชินโชจิ เป็นวัดขนาดใหญ่มีอายุเก่าแก่กว่า 1000 ปี ใครมาที่นี่ก็ต้องถ่ายรูปเก็บความงดงามกลับไปค่ะ” ภาพจากช่องมองภาพของกล้อง พัดชาหันหน้ามา พอดีเฟรมเป๊ะ พัดชายิ้มเขินนิดๆ “อย่าถ่ายไกด์เลยค่ะ กลัวเปลืองแบต”
“น้องพัดชาออกจะสวย ดูสิครับ” ตากล้องโชว์ภาพให้ดู พัดชาเห็นภาพตัวเองอยู่กลางเฟรม แต่ที่ด้านหลังเห็นชายในชุดเคนโด้ 2 คน และสาวสวยในชุดยูกาตะ ”อ้าว ติดคน....พี่ขอถ่ายใหม่นะครับ”
พัดชาดูภาพ แล้วเงยหน้าดูมุมที่เห็นติด 3 คน เห็นไกลๆ กลุ่มสามคนเดินด้วยกัน ท่าทางสนิทกัน
ลูกทัวร์เอ่ย “น่ารักจัง ใส่ยูกาตะด้วย อยากได้ภาพแบบนี้”
“มีเทรนด์คู่รักใส่ยูกาตะมาออกเดทด้วยนะคะ แต่นั่นมีกันสามคนคงไม่ใช่....เราไปตรงโน้นกันดีกว่าค่ะ พัดจะพาพี่ๆไปดูที่สวยๆเผื่อไว้ถ่ายละครที่อื่นนะคะ” พัดชานำกลุ่มคณะทัวร์ไทยไปด้านหลัง
อีกมุมไกลๆ ตรีประดับ พยสและเทศราชไปอีกด้าน